ดิรัจฉานกถา

ติรจฺฉาน (ขวาง ผู้ไปโดยขวาง) + กถา (คำพูด)

คำพูดที่ขวางต่อการอบรมกุศล หมายถึง คำพูดที่ไม่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวินัย ไม่เป็นไปในการขัดเกลากิเลส เช่น คำพูดเรื่องพระราชา เรื่องบุรุษ เรื่องสตรี เรื่องเงินทอง เรื่องการงาน เป็นต้น

พระอริยบุคคลขั้นใดละดิรัจฉานกถาได้ค่ะ

การพูดดิรัจฉานกถา หรือการพูดเพ้อเจ้อ ต้องดับด้วยปัญญา ระดับอรหัตตมรรคเพราะสมุฏฐานของการพูดเพ้อเจ้อ ได้แก่ โลภะ ดังนั้น โลภะดับได้ด้วยอรหัตตมรรค ครับ

ขอบคุณค่ะ อนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ