เวลาที่เราจะศึกษาและฝึกปฏิบัติตามคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างเช่นถ้าเราใช้คำว่า อยากเข้าใจ หรือต้องการเข้าใจและปฏิบัติในเรื่องธรรมะ เพราะจะได้รู้วิธีขัดเกลากิเลสและขจัดความทุกข์ ฯลฯ ถ้าเราใช้คำว่า"อยาก" หรือคำว่า"ต้องการ" มันจะทำให้เรายังมีกิเลสอยู่ใช่ไหมคะ แล้วเราต้องใช้คำใดแทนบ้างเพื่อที่จะทำให้เราไม่มีกิเลส แต่จะเกิดกุศลตามเหตุอันควร

ขอบคุณมากค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ยังไม่พ้นจากโลภะ หรือความอยากความต้องการ ใช้เรียกอย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงของธรรมย่อมไม่เปลี่ยน แต่สำหรับผู้ที่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ก็ย่อมจะมีความปรารถนา มีความประสงค์ที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมแล้วน้อมที่จะประพฤติปฏิบัติตามด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง

จุดประสงค์ที่ถูกต้องในการศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง คือศึกษาเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูก เพราะเข้าใจว่าตนเองเต็มไปด้วยความไม่รู้ คืออวิชชาและกิเลสทั้งหลายที่ได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ถ้าไม่เริ่มฟัง ไม่มีความปรารถนาที่จะฟังพระธรรมเลย ความเข้าใจถูกเห็นถูกก็จะเจริญขึ้นไม่ได้ นับวันมีแต่จะพอกพูนความไม่รู้ให้เพิ่มขึ้นต่อไป เมื่อเป็นเช่นนี้จึงฟัง จึงศึกษาเพื่อละคลายความไม่รู้ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ย่อมจะเป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของปัญญาและกุศลธรรมประการอื่นๆ ด้วย เพราะฉะนั้นแล้ว ก็จะต้องอาศัยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง สะสมความเข้าใจถูก เห็นถูกไปตามลำดับเท่านั้นที่จะทำให้ปัญญาเจริญขึ้นได้ ทางอื่นนอกจากนี้ไม่มีจริงๆ ปัญญาที่ได้สะสมในขณะนี้ ไม่สูญหายไปไหน ยังสะสมสืบต่ออยู่ในจิตทุกขณะและจะมีกำลังเพิ่มมากยิ่งขึ้น ถ้าได้ฟังได้ศึกษาพระธรรมต่อไปทำให้เห็นคุณของพระธรรมว่า อนุเคราะห์เกื้อกูลให้ชีวิตทั้งชีวิตซึ่งเกิดมานานแสนนานในสังสารวัฏฏ์ได้มีโอกาสได้รู้ความจริงซึ่งยากที่จะรู้ เมื่อรู้แล้วก็เห็นประโยชน์อย่างยิ่งของพระธรรม เป็นผู้อดทนไม่ท้อถอยต่อการที่จะได้ฟังได้ศึกษาพระธรรมต่อไป พร้อมทั้งทำความดีทุกขณะที่สามารถจะกระทำได้ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นคุณลักษณะของความเป็นผู้ใคร่ธรรมอย่างแท้จริง ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ