หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๖]

เป็นคนดีหรือเปล่า?

ส่วนหนึ่งของชีวิต ก็คือ เกิดมาเป็นผลของกรรม แม้เห็น แม้ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส ชีวิตทั้งวันทุกวันก็มีการเห็นการได้ยิน ก็เป็นผลของกรรม แต่ว่าอกุศลและกุศลที่สะสมมา อยู่ในจิตทุกขณะ

การที่จะศึกษาธรรมฟังธรรมและเรื่องราวในพระไตรปิฎก ก็ควรที่จะรู้จุดประสงค์จริงๆ ว่าเพื่ออะไร? มีผู้ตอบว่าเพื่อเข้าใจธรรม แล้วเป็นคนดีหรือเปล่า? ขาดกันได้ไหม? ถ้าคนไม่ดี อกุศลจิตเกิดบ่อยๆ ทั้งวัน จะเข้าใจธรรมได้ไหม? ไม่มีทางเลย เพราะฉะนั้น ก็ต้องรู้ด้วย ถ้าหวังจะเป็นคนดีโดยไม่เข้าใจธรรม ก็คือ เรานั่นแหละต้องการความดีโดยไม่รู้ตามความเป็นจริงว่าไม่มีเรา อกุศลเป็นอกุศล กุศลเป็นกุศล ตามความเป็นจริงแล้วสะสมอะไร ก็ต้องเป็นไปตามการสะสมนั้น แม้แต่การที่จะกระทำทางกายทางวาจา ก็ต้องเป็นไปตามการสะสมของจิตซึ่งเป็นปัจจัยให้จิตขณะนั้นเกิดขึ้นเป็นไป นี่คือ การที่จะเข้าใจความเป็นอนัตตา (สภาพที่ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น) หรือความเป็นธรรม (สิ่งที่มีจริงๆ) เพราะฉะนั้น จุดประสงค์ของการฟังไม่ควรจะเปลี่ยน ต้องชัดเจน ไม่ใช่ว่าฟังธรรมแล้วไม่เป็นคนดี หรือ ไม่ใช่ว่าเป็นคนดีแล้วไม่เข้าใจธรรม เพราะเหตุว่า ทั้งสองอย่างต้องไปด้วยกัน ถ้ามีความเข้าใจธรรมมากขึ้น จะดีไหม? จะเป็นคนดียิ่งขึ้นไหม? แล้วถ้าเป็นคนดีแล้วไม่เข้าใจธรรมเลย จะเป็นคนดีได้ยิ่งขึ้นไหม? หรือว่า ดีขึ้นเมื่อได้เข้าใจธรรมด้วย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ