ข้าพเจ้าอายุ 16 ปี ปัจจุบันทำงานแล้วที่ร้านอินเตอร์เน็ทแห่งหนึ่ง ในการทำงานก็มีลูกค้ามากมายหลายแบบ ทีนี้ก็มีลูกค้าที่บ้านอยู่ใกล้ ก็มาใช้บริการเล่นเกมบ่อยครั้ง จึงทำให้ค่อนข้างรู้จัก แต่ไม่รู้ด้วยบาปกรรมอันใด มีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยครั้ง และล่าสุดเกิดมีปากเสียงขั้นรุนแรง โดยทุกเรื่องส่วนใหญ่ อีกฝ่ายเป็นคนก่อเรื่อง ด้วยตัวข้าพเจ้าเป็นคนอารมณ์ร้อนแต่ยังไม่ขั้นลงไม้ลงมือ โดยส่วนตัวเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น แต่ก็ไม่เป็นสุขเลยแต่ก็ไม่รู้ ตอนนี้เจอหน้ากันทีไรข้าพเจ้าพยายามจะสงบและเป็นฝ่ายเย็นแต่อีกฝ่ายพยายามร้อน ทำให้ข้าพเจ้าสงบไม่ได้มาก ข้าพเจ้าไม่รู้จะทำอย่างไรช่วยชี้แนวคิดให้ข้าพเจ้าด้วย (อีกฝ่ายอายุพอๆ กับข้าพเจ้าแต่จากลักษณะดูท่าจะเป็นคนขี้อิจฉา จากคำบอกเล่าของพวกน้องๆ ของเขา)

ผู้ที่ไม่ทะเลาะวิวาทกับใคร ไม่โกรธใคร มีขันติธรรม สงบเย็น ไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์ที่มากระทบผู้นั้น คือ พระอรหันต์ การจะเป็นพระอรหันต์ละกิเลสทั้งหมดโดยเป็นสมุทเฉทต้องอบรมปัญญา เมื่อปัญญาเจริญขึ้นย่อมละกิเลสตามลำดับ ฉะนั้นการอบรมปัญญา คือ การศึกษาพระธรรมคำสอน การเจริญสติปัฏฐานจึงเป็นการแก้ปัญหาทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในสังสารวัฏฏ์ คือไม่เกิดอีกเลย (ปรินิพพาน)

ลองฟังเรื่องจากพระไตรปิฏก ฟังแล้วพิจารณาตามไปก็จะรู้เองว่าควรโกรธหรือไม่

พึงละความโกรธ

อักโกสกสูตรที่ ๒

ขันติวาทีชาดก ๑

ขันติวาทีชาดก ๒

ขออนุโมทนาครับ