หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๓]

ยังคงหวังดีต่อไป

“พูดคำที่ไม่จริงให้เขาฟัง หวังดีหรือเปล่า? ให้เขาหลงผิดเข้าใจผิด หวังดีหรือเปล่า? เพราะฉะนั้น ก็ต้องรู้ว่า มิตรแท้ คือ จะไม่โกรธ เพราะเหตุว่า มีความหวังดีที่จะให้เขาได้เข้าใจถูกต้อง เพราะฉะนั้น (เขา) จะว่า จะใช้คำไม่สุภาพอย่างไรก็ตามแต่ ก็เป็นเรื่องของคนนั้นใช่ไหม? จิตนั้นกำลังเป็นอย่างนั้นใช่ไหม? แล้วทำไมเราจะไปโกรธ ถ้าเราไปโกรธ ก็คือว่า เรารับสิ่งที่เขาให้เรา เขาต้องการให้เราโกรธใช่ไหม ถ้าเขาไม่ต้องการให้เราโกรธ เขาจะว่าอย่างนี้หรือ? แต่ตราบใดที่เราไม่โกรธ เขาทำอะไรไม่ได้ เพราะว่า ไม่ต้องไปรับสิ่ง (สิ่งที่ไม่ดี) ที่คนอื่นให้ แต่ว่าใจของเราเมื่อไม่รับ ใครก็ทำร้ายจิตไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำใดๆ ทั้งสิ้น แล้วก็มีความเป็นมิตรด้วย จึงยังคงต้องพูด (คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า) ต่อไป หวังดีต่อไป จะฟังหรือไม่ฟัง จะค่อยๆ หายโกรธแล้วมาขอโทษ ก็หลายคน ก็เป็นเรื่องของแต่ละคนที่จะรู้ว่า ปัญญาความเห็นถูกต้อง ก็สามารถที่จะเข้าใจถูกว่า อะไรถูก อะไรผิด

เพราะฉะนั้น จะเห็นได้ว่า โดยเขาไม่รู้หรอกว่า เราช่วยเขาให้พ้นจากอบายภูมิ แสนที่จะน่ากลัว แต่เขาก็ไม่รู้โทษ เพราะฉะนั้น ถึงเขาจะไม่ชอบ แต่ถ้าเขาสามารถจะเริ่มเข้าใจได้และก็เป็นคนตรงที่จะละทิ้งความเห็นผิด ก็จะรู้คุณค่าของคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า ทุกคำช่วยให้คนพ้นจากอบายภูมิซึ่งอาจจะเป็นเย็นนี้ก็ได้ เมื่อไหร่ก็ได้ แสนเร็วก็ได้ อีก ๑๐ ปีก็ได้ แต่ว่าถ้ายังคงมีความเห็นผิดแล้วทำลายคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือว่า จากโลกนี้ไปก็แน่นอนที่ต้องไปสู่อบายภูมิ”

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ