[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 576
วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์
สันธานวรรคที่ ๑
๑๐. ทุติยอัฏฐปุคคลสูตร
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 37]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 576
๑๐. ทุติยอัฏฐปุคคลสูตร
[๑๕๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๘ จำพวกนี้ เป็นผู้ควร ของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ๘ จำพวก เป็นไฉน คือ พระโสดาบัน ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อกระทำให้แจ้งซึ่ง โสดาปัตติผล ๑ พระสกทาคามี ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่ง สกทาคามิผล ๑ พระอนาคามี ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อกระทำให้แจ้งซึ่ง อนาคามิผล ๑ พระอรหันต์ ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่ออรหัตตผล ๑ บุคคล ๘ จำพวกนี้แล เป็นผู้ควรของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของโลก ไม่มี นาบุญอื่นยิ่งกว่า.
ผู้ปฏิบัติ ๔ จำพวก ผู้ตั้งอยู่ในผล ๔ จำพวก สงฆ์นี้คือ บุคคล ๘ จำพวก เป็นผู้สูงสุด กว่าสัตว์ทั้งหลาย ย่อมกระทำบุญของมนุษย์ผู้ เพ่งบุญบูชาอยู่ให้มีผลมาก ทานที่ให้ในสงฆ์นี้ ย่อมมีผลมาก.
จบ อังฏฐปุคคลสูตรที่ ๑๐
อรรถกถาทุติยอัฏฐปุคคลสูตร
ทุติยอัฏฐปุคคลสูตรที่ ๑๐ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า สมุกฺกฏฺโ แปลว่า อุตกฤษฏ์ คือสูงสุด. บทว่า สตฺตานํ ได้แก่ แห่งสัตว์ทั้งปวง. คำที่เหลือในพระสูตรนี้ง่าย ทั้งนั้นแล.
จบ อรรถกถาทุติยอัฏฐกปุคคลสูตรที่ ๑๐
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 577
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. โคตมีสูตร ๒. โอวาทสูตร ๓. สังขิตตสูตร ๔. ทีฆชาณุ- สูตร ๕. อุชชยสูตร ๖. ภยสูตร ๗. ปฐมอาหุเยยสูตร ๘. ทุติยอาหุเนยยสูตร ๙. ปฐมอัฏฐปุคคลสูตร ๑๐. ทุติอัฏฐปุคคลสูตร.
จบ สันธานวรรคที่ ๑