สวัสดีค่ะ ดิฉันได้ทำแมวตายประมาณ 3-4 ตัว เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าดิฉันได้ซักผ้าแล้วได้นำกะละมังไปครอบ ดิฉันไม่ทราบจริงๆ ว่าในนั้นมีแมวอยู่ เพราะว่ามันรกไปด้วยถุงพลาสติกทับถมกันไปมา เวลาผ่านไป 3-4 วัน ไม่มีใครในบ้านซักผ้าเลย ไม่ได้ยินเสียงแมวด้วย จนกระทั่งมีแมลงวันมาตอมๆ แถวกะละมัง น้าชายดิฉันเปิดกะละมังขึ้นจึงได้รู้ว่าแมวตาย 3-4 วันแล้ว ดิฉันเสียใจมาก ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ไม่ทราบเลยว่าแมวมันชอบไปนอนเล่นรวมๆ กันอยู่ในนั้น เพราะว่าดิฉันไม่ค่อยได้กลับมาที่บ้านหลังนี้ มันต้องอดข้าว อดน้ำ ขาดอากาศ ทนอากาศร้อนๆ ภายใต้กะละมังสแตนเลส ดิฉันบาปมากไหมคะ เคยทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ ขออโหสิกรรมกับแมว ดิฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ค่ะ ปกติดิฉันรักแมวและหมามาก มีวิธีไหนมั้ยคะที่จะผ่อนหนักให้กลายเป็นเบาขึ้น

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บาปไม่บาปสำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญ หากไม่มีเจตนาจงใจฆ่าสัตว์ ฆ่าแมว ก็ไม่บาปเพราะไม่มีเจตนาฆ๋าครับ แต่หากมีเจตนาฆ่าแมว เป็นบาปครับ บาปไม่บาป สำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญ วิธีผ่อนหนักให้เป็นเบา ต้องเข้าใจว่า ทุกข์ใจเพราะ กิเลส ที่เป็นเหตุสำคัญ จึงควรที่จะศึกษา อบรมปัญญา เพื่อให้คิดถูก และ ก็จะทุกข์น้อยลง และ เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ครับ

เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ

พระจักขุบาล

เดินเหยียบมด

เดินเหม่อแล้วเหยียบสัตว์เล็กตาย เป็นปาณาติบาตรึปล่าวครับ?

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บาป ย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ได้ทำ

เมื่อได้ฟังพระธรรม ก็ทำให้เข้าใจว่า เมื่อไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า ก็ไม่บาป ไม่เป็นบาปแต่อย่างใด อย่างน้อยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็สามารถเป็นเครื่องเตือนตนได้ว่าต่อไป ก่อนที่จะทำอะไรลงไป ก็ต้องดูให้ดีๆ ก่อน ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ไม่บาป ค่ะ เพราะ ไม่มีเจตนาฆ่า สัตว์ตายเพราะ กรรมของเขาเอง ค่ะ