เรื่องการประพฤติพรหมจรรย์

การประพฤติพรมจรรย์ คือ การประพฤติประเสริฐ บางนัยมีความหมายกว้างมาก คือ รวมกุศลทุกประเภท ส่วนการอยู่ประพฤติพรรมจรรย์ในพระธรรมวินัยนี้ ในบางแห่งท่านมุ่งหมายเอาการออกบวชเป็นเพศบรรชิตตามพระผู้มีพระภาคเจ้า และการเจริญสติปัฏฐานคือ อริยมรรคมีองค์แปด การเจริญสติปัฏฐาน (อริยมรรค) ไม่ว่าผู้อบรมจะอยู่ในเพศไหนก็ตาม เมื่อปัญญาสมบูรณ์ ย่อมรู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นพระอริยบุคคล นี้คือ ผลของการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระศาสนานี้

สำหรับในอสัญญสัตตาพรหมภูมิ ไม่มีนามธรรม จึงไม่มีการเจริญอริยมรรค ผู้ที่สำเร็จเป็นพระอริยบุคคล และได้อรูปฌาน เมื่อจุติแล้วเกิดในอรูปพรหมภูมิ ย่อมเจริญสติปัฏฐานอบรมอริยมรรคต่อไป แม้ไม่มีปสาทรูป ทางมโนทวารก็เจริญสติปัฏฐานได้ ท่านจึงกล่าวว่า มีการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในอรูปได้