การเจริญสมถภาวนาต้องเป็นมหากุศลญาณสัมปยุตตจิต

 
บ้านธัมมะ
วันที่  16 ธ.ค. 2550
หมายเลข  5931
อ่าน  1,864

การเจริญสมถภาวนาต้องเป็นมหากุศลญาณสัมปยุตตจิต ซึ่งสงบเพราะระลึกอารมณ์ของสมถภาวนาอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งใน ๔๐ อารมณ์ แม้โลภมูลจิตหรือมหากุศลญาณวิปปยุตตจิตจะมีอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดใน ๔๐ อารมณ์ก็ไม่ใช่สมถภาวนา เช่น เด็กหรือผู้ใหญ่ที่ท่องพุทโธ โดยไม่ได้ระลึกถึงพระพุทธคุณประเภทต่างๆ ก็ไม่ใช่มหากุศลญาณสัมปยุตตจิต ผู้ที่เห็นซากศพแล้วตกใจกลัวก็เป็นโทสมูลจิตไม่ใช่มหากุศลญานสัมปยุตต์ ผู้ที่พยายามจดจ้องที่ลมหายใจโดยไม่รู้ว่าเพราะอะไรจิตจึงจะสงบได้ก็ไม่ใช่มหากุศลญาณสัมปยุตต์

กสิณอื่นๆ และอารมณ์อื่นๆ ของสมถภาวนานั้นมหากุศลญาณสัมปยุตตจิตต้องพิจารณาโดยถูกต้อง จิตจึงสงบได้ โดยนัยเดียวกับการเจริญปถวีกสิณ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
chatchai.k
วันที่ 29 ก.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
lokiya
วันที่ 8 ก.พ. 2564

ขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
yu_da2554hotmail
วันที่ 7 ก.ค. 2565

ขออนุโมทนาค่ะ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ