สิ่งที่นำความสุขมาให้ [เรื่องมาร]

ข้อความในอรรถกถาแก้ไว้ว่า

(เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายทั้งหลายนำความสุขมาให้)

บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อตฺถมฺหิ ความว่า ก็ เมื่อกิจ มีการทำจีวรเป็นต้นก็ดี

มีการระงับอธิกรณ์เป็นต้นก็ดี บังเกิดขึ้นแก่บรรพชิตบ้าง. (หรือ) เมื่อกิจ มีกสิกรรมเป็นต้นก็ดี มีการถูกเหล่าชนผู้อาศัยร่วมด้วยฝักฝ่ายที่มีกำลังย่ำยีก็ดี บังเกิดขึ้นแก่คฤหัสถ์บ้าง, สหายเหล่าใด สามารถเพื่อยังกิจนั้นให้สำเร็จได้ หรือให้สงบได้,สหายผู้เห็นปานนั้น นำความสุขมาให้.

(บุญนำความสุขมาให้ ในขณะสิ้นชีวิต)

บทว่า ปุญฺญ ความว่า ก็บุญกรรมที่เริ่มทำไว้ตามอัธยาศัยนั่นแล นำความสุขมาให้ในมรณกาล.

(การละทุกข์ทั้งปวงเสียได้ นำความสุขมาให้) บทว่า สพฺพสฺส ความว่า อนึ่ง พระอรหัต กล่าวคือการละวัฏฏทุกข์ทั้งสิ้นได้นั่นแล ชื่อว่านำความสุขมาให้ในโลกนี้.

(ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่สมณะ นำความสุขมาให้ ในโลก) (อนึ่ง ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่พราหมณ์ นำความสุขมาให้) การปฏิบัติชอบในบรรพชิตทั้งหลาย ชื่อว่า สามญฺตา. การปฏิบัติชอบในพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระสาวกแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้มีบาป-อันลอยเสียแล้วเท่านั้น ชื่อว่า พฺรหฺมญฺตา. ความเป็นคือการบำรุงพระพุทธเจ้าพระปัจเจกพุทธเจ้าและพระพุทธสาวกทั้งหลายเหล่านั้นด้วยปัจจัย ๔ พระผู้มีพระภาค-เจ้าได้ตรัสแล้วแม้ด้วยบททั้งสอง. แม้ข้อนี้ พระองค์ก็ตรัสว่า ชื่อว่านำความสุขมาให้ในโลก (นี้) .

(การได้เฉพาะซึ่งปัญญา นำความสุขมาให้) บาทพระคาถาว่า สุโข ปญฺาปฏิลาโภ ความว่า การได้เฉพาะปัญญาแม้ที่เป็นโลกิยะและโลกุตตระ นำความสุขมาให้.

(การไม่ทำบาปทั้งหลาย นำความสุขมาให้)

สองบทว่า ปาปาน อกรณ ความว่า อนึ่ง การไม่กระทำบาปทั้งหลายด้วยอำนาจแห่งเสตุฆาตะ (คืออริยมรรค) นำความสุขมาให้ใน โลกนี้.

* เสตุฆาตะ เป็นการงดเว้น เป็นการละ ของพระอริยเจ้าทั้งหลาย *

ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะที่ได้อธิบายและแจกแจงโดยละเอียด