ปุนัพพสุสูตร - นางยักษิณีปลอบให้ลูกฟังธรรม - ๐๔ ต.ค. ๒๕๕๑
สนทนาธรรมที่ ...
มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
พระสูตร ที่นำมาสนทนาที่มูลนิธิฯ
วันเสาร์ ๔ ต.ค. ๒๕๕๑
เวลา ๐๙:๐๐ - ๑๒:๐๐น. คือ
๗. ปุนัพพสุสูตร
นางยักษิณีปลอบให้ลูกฟังธรรม
[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ ๔๐๕
[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ ๔๐๕
๗. ปุนัพพสุสูตร
นางยักษิณีปลอบให้ลูกฟังธรรม
[๘๒๒] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ในกรุงสาวัตถี. สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงยังภิกษุทั้งหลายให้เห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้รื่นเริงอยู่ด้วยธรรมีกถาอันปฏิสังยุต-ด้วยพระนิพพาน. ภิกษุเหล่านั้นตั้งใจมนสิการ ประมวลไว้ด้วยใจทั้งหมด เงี่ยโสตลงสดับพระธรรม. [๘๒๓] ครั้งนั้นแล นางยักษี ผู้เป็นมารดาของปุนัพพสุปลอบบุตรน้อยอย่างนี้ว่า
นิ่งเสียเถิดลูกอุตรา นิ่งเสียเถิดลูก ปุนัพพสุ จนกว่าแม่จะฟังธรรมของพระพุทธ- เจ้าผู้ประเสริฐ ผู้เป็นพระศาสดาจบ พระผู้มี พระภาคเจ้า ตรัสนิพพาน อันเป็นเครื่องเปลื้อง ตนเสีย จากกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งปวง เวลา ที่ปรารถนาในธรรมนั้น จะล่วงเลยแม่ไปเสีย ลูกของตนเป็นที่รักในโลก ผัวของตนเป็นที่รัก ในโลก แต่ความปรารถนาในธรรมนั้น เป็นที่ รักของแม่ยิ่งกว่าลูกและผัวนั้น เพราะลูกหรือผัว
ที่รัก พึงปลดเปลื้องจากทุกข์ไม่ได้ เหมือนการ ฟังธรรม ย่อมปลดเปลื้องเหล่าสัตว์จากทุกข์ได้ ในเมื่อโลกอันทุกข์วงล้อมแล้ว ประกอบด้วย ชราและมรณะ แม่ปรารถนาจะฟังธรรม ที่ พระพุทธเจ้าตรัสรู้ด้วยพระปัญญาอันยิ่ง เพื่อ พ้นจากชราและมรณะ จงนิ่งเสียเถิดลูกปุนัพ- พสุ.
[๘๒๔] ปุนัพพสุพูดว่า
แม่จ๋า ฉันก็จักไม่พูด อุตราน้องสาว ของฉันก็จักเป็นผู้นิ่ง เชิญแม่ฟังธรรมอย่าง เดียวการฟังพระสัทธรรมนำความสุขมาให้ แม่ จ๋า เราไม่รู้พระสัทธรรม จึงได้เที่ยวไปลำบาก พระพุทธเจ้าพระองค์นี้เป็นผู้ทำความสว่างไสว แก่เทวดาและมนุษย์ผู้ลุ่มหลง มีพระสรีระครั้ง สุดท้ายมีพระจักษุ แสดงธรรมอยู่.
[๘๒๕] ยักษิณีพูดว่า
น่าชื่นชมนัก ลูกผู้นอนบนอกของแม่เป็น คนฉลาด ลูกของแม่ ย่อมรักใคร่พระธรรมอัน บริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้าผู้ประเสริญ ปุนัพพสุ เจ้าจงมีความสุขเถิด วันนี้แม่เป็นผู้ย่างขึ้นไป ในพระศาสนา แม่และเจ้าเห็นอริยสัจแล้ว แม้ แม่อุตรก็จงฟังแม่.
---------------------
สังสารวัฎ ยืดยาว กุศล และ อกุศล ที่ได้กระทำแล้ว ก็ให้ผล อยู่ เรื่อยๆ วันนี้ ศึกษาธรรมะ เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจ บ้าง แต่ก็น่าจะดีกว่า ไม่ได้ศึกษา สิ่งที่ลึกซึ้งเกิน กว่า ความเป็นปุถุชน จะรู้ได้เอง
อนาคต วันไหน จะ เป็นคนเลวยิ่งกว่านี้ก็ไม่รู้ได้ ขอสะสม ความเห็นถูก ต่อไป
กราบเท้าขอบพระคุณ อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
นอบน้อม คุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้า