ไม่มีเวลาจริงหรือ?

ความสำคัญอยู่ที่ว่า ผู้พูดเห็นประโยชน์จริงๆ หรือไม่ เท่านั้น คำกล่าวที่อ้างจึงเป็นเพียงคำท่อง ความที่จำมา เท่่านั้นกระมังครับ ไม่ได้มาจากความเข้าใจในประโยชน์หรือเห็นประโยชน์จริงๆ เมื่อธรรมมีในทุกๆ ขณะนี้ ก็ศึกษาในทุกๆ ขณะนี้ ทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่นี่ เดี๋ยวนี้เอง ขอนุโมทนาคุณอรวรรณครับ

จริงหรือไม่ จะไม่มีคำว่าไม่มีเวลาสำหรับสิ่งที่เราให้ความสำคัญจริงๆ ในทุกเรื่อง ไม่มีเวลาสำหรับสิ่งที่เราให้ความสำคัญจริงๆ ในทุกเรื่องจริงหรือ ไม่จริงคะ เวลาในการพิจารณาสภาพธรรมมีได้ตลอดเวลาเพราะเป็นขณะนี้เดี๋ยวนี้ถ้าป็นเรื่องอื่นๆ คงแล้วแต่เหตุและปัจจัย

อนุโมทนาคำถามที่เตือนใจ...

ไม่เข้าใจ..จึงไม่มีเวลา

เข้าใจแล้ว.. จึงมีเวลามากมายจนใช้ไม่ทัน

ถ้าเราให้ความสำคัญกับสิ่งใด เราย่อมมีเวลาให้กับสิ่งนั้น

เวลาเป็นของมีค่า แต่ละคนก็มีภาระหน้าที่ แต่ถ้าได้เรียนรู้ว่า สิ่งใดสำคัญที่สุดในชีวิตทั้งโลกนี้และโลกหน้าแล้ว ก็จะรู้ว่าควรแบ่งเวลาให้กับสิ่งใดค่ะ

"สิ่งที่มีค่า และ มีสาระสำคัญที่สุดในชีวิต คือการเข้าใจพระสัทธรรม"

ขอเวลาตาย ตายจากการงาน ตายจากภาระหน้าที่ เพื่อฟังพระธรรม

(ที่ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ บรรยายธรรม) วันละ ๑ ชั่วโมงค่ะ

โดยส่วนตัวเห็นว่า การศึกษาขั้นปริยัตินั้นจำเป็นต้องอาศัยการจัดสรรเวลาให้สอดคล้องกับชีวิตและการสะสมมาที่จะเห็นประโยชน์ของการศึกษาซึ่งแต่ละคนไม่เหมือนกันเลยครับ ผู้ที่เห็นประโยชน์มากย่อมจัดสรรเวลาและทุ่มเทชีวิตให้กับการศึกษามาก เช่น ผู้ที่สะสมมาที่จะดำรงเพศบรรพชิตหรือเป็นฆราวาสผู้อุทิศตนเพื่อการศึกษา และเผยแพร่พระพุทธศาสนา

ส่วนการศึกษาขั้นปฏิบัตินั้น ไม่ต้องกล่าวถึง "เวลา" อันเป็นเรื่องราวสมมติบัญญัติ เพราะไม่มีขณะใดเลยที่ชีวิตว่างจากปรมัตถธรรมอันเป็นอารมณ์ของสติปัฎฐานได้

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านครับ

ไม่ค่อยว่าง แต่ห่างการฟังธรรมไม่ได้

ก็เลยต้องหาวิธีให้ตัวเองได้ฟังธรรมทุกวันจนได้ในที่สุด

ที่พึ่งอันเกษม ปราศจากโทษ

สรุป ถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่ค่อยว่างเหมือนเดิม

เพราะว่า

ฟังธรรม

(อยู่น่ะ)

ขออนุโมทนาคุณ orawan.c

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอเชิญอ่านกระทู้

๐๓๑๗๗ อะไรคือสาระแห่งชีวิต?

๐๔๑๒๕ รู้สิ่งเป็นสาระโดยความเป็นสาระ

๐๓๐๐๗ ความเข้าใจพระธรรมเป็นสาระสำคัญที่สุดในชีวิต

ผมก็เหมือนกันครับไม่มีเวลา แต่ก็จะพยายามหาเวลาในการทำกิจวัตรประจำวัน เปิดฟังธรรมของอาจารย์ และก็เป็นเรื่องจริงอย่างที่ท่านทั้งหลายกล่าวว่า ทุกวินาทีในชีวิตสามารถเจริญสติได้ แต่สติก็เกิดไม่บ่อย นานๆ จะเกิดสักครั้ง เมื่อใดได้ฟังธรรมของอาจารย์ สติจะเกิดได้ง่ายขึ้น จึงต้องอาศัยฟังธรรมของอาจารย์ไปก่อนครับ รีบร้อนไม่ได้เลยเพราะสติปัฏฐานเพิ่งเริ่มเกิดครับ ขออนุโมทนาในข้อคิดของท่านทั้งหลายครับ

ถ้าเราชอบอะไรมากๆ เราก็จะให้เวลากับสิ่งนั้น ถ้าเราพิจารณาว่าการได้เกิดเป็น มนุษย์เป็นของยาก การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้าก็ยาก การได้ลาภ คือศรัทธาเป็นของยาก การได้ฟังธรรมเป็นของยาก ก็จะทำให้เราสนใจและหาเวลาให้กับพระธรรมค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เวลาที่มีค่า คือ เวลาที่ได้เข้าใจพระธรรม
ชีวิตประจำวันการดำเนินชีวิตของแต่ละบุคคลย่อมแตกต่างกันออกไปตามการสั่งสมความคิด คำพูด การกระทำ ความชอบจึงไม่เหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรมากั้นความเข้าใจพระธรรมของแต่ละบุคคลได้ ถ้ามีเหตุปัจจัยทำให้มีความฝักใฝ่ในการฟัง ในการศึกษาพระธรรม เพราะเหตุว่า ขณะที่สามารถจะมีเวลาให้ได้เข้าใจธรรมเพิ่มขึ้นนั้น เป็นช่วงเวลาของชีวิตที่ประเสริฐ แต่ก็ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับการสั่งสมมาของแต่ละบุคคลอย่างแท้จริง เมื่อได้ฟัง ได้ศึกษาก็จะมีความเข้าใจที่ถูกต้องยิ่งขึ้น เห็นคุณค่าของพระธรรมมากยิ่งขึ้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ฟังพระธรรมต่อไป ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

ในแต่ละวันชีวิตยุ่งมาก ตามความเป็นจริงก็เป็นเพียงสภาพธรรมทั้งหลายที่ปรากฎ ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกายและทางใจพร้อมที่จะให้ศึกษาทุกๆ ขณะตลอดเวลา ไม่ว่าคุณจะทำกิจการใดอยู่ ครอบครัวกำลังมีปัญหา ทุกสิ่งที่กำลังดำเนินไปไม่พ้นไปจากทางตา ทางหู...และทางใจ ธรรมขณะนี้เป็นสิ่งที่ควรศึกษา ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

"จริงหรือไม่ จะไม่มีคำว่าไม่มีเวลา สำหรับสิ่งที่เราให้ความสำคัญจริงๆ ในทุกเรื่อง" เพราะเห็นประโยชน์จึงเพียรศึกษาธรรมของ สมเด็จพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ "ธรรม" ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน และทุกอย่างเป็น "อนัตตา"

ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกๆ ท่านค่ะ

ขออนุโมทนาครับ