ความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่คืออะไร?
จุดหมายที่แท้จริงของชีวิตอยู่เพื่ออบรมเจริญบารมี เพื่อให้ถึงฝั่งนิพพาน
ที่เราเรียกว่า " ชีวิต " แท้จริงเป็นการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปของนามธรรม คือ จิต
กับเจตสิก จิตกับเจตสิกชึ่งเราเรียกว่านามธรรม จะเกิดขึ้นโดยไม่มีที่อาศัยเกิดไม่
ได้ ที่เกิดของจิตกับเจตสิกก็คือรูปธรรม ชีวิตก็คือการเปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยของ
นามธรรมกับรูปธรรม ชีวิตเป็นสุขก็เพราะเจริญเหตุที่ดีก็เป็นธรรมดาที่จะได้รับวิบากที่
เป็นสุข ถ้าเป็นความทุกข์ก็ในทำนองเดียวกัน เกิดมาแล้วมีทั้งสุขและทุกข์แล้วก็จาก
ไปด้วยการไม่รู้ความจริง เป็นอย่างนี้มามากมายนับชาติไม่ถ้วน ผู้ที่โชคดีเกิดมาแล้ว
ในยุคที่มีการอุบัติขึ้นของอนุตตริยบุคคลคือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ที่ทรงตรัสรู้ความ
จริงคือผู้ที่มีปัญญาหยั่งรู้ความเป็นจริงของทุกสิ่ง คือทุกสิ่งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตในทุก
สากลจักรวาล ที่เราเรียกว่า " สัจธรรม " เป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่กว่าความจริงทั้งหมด
ยุคนี้แม้พระพุทธองค์ได้ทรงปรินิพพานแล้ว แต่ยังเหลือคำสอนไว้ เพื่ออนุเคราะห์
บุคคลที่สะสมบุญมา มีชีวิตที่เป็นอุดมมงคล ไว้ได้ศึกษาและปฏิบัติตาม
ชีวิตแต่ละขณะ คือ การเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส การกระทบสัมผัส การ-
คิดนึก เป็นสุข เป็นทุกข์ซึ่งก็ผ่านไป ไม่เคยรู้เลยว่าแต่ละขณะที่ผ่านไปนั้น ปรากฏ
แล้วก็หมดไป ไม่กลับมาอีก แต่ความยึดติดในสิ่งที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส สัมผัส
คิดนึกทำให้เหมือนสิ่งนั้นๆ ไม่ดับไป หลงยึดถือว่าเป็นตัวตน เป็นสุข เป็นทุกข์กับสิ่ง
นั้นๆ และก็จะเป็นอย่างนี้ต่อไป ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่ได้เจริญสติปัฏฐาน ดังนั้น
การเจริญสติปัฏฐานจึงเป็นจุดหมายสูงสุดของการมีชีวิตอยู่
ความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่ ก็เพื่อรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงของสภาพธรรมนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นรูป สภาพที่ไม่รู้อะไร หรือนาม สภาพรู้ ว่า
สภาพธรรมนั้นไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เพราะไม่คงทน มีเกิดแล้วก็ต้องมีดับ และเป็น
อนัตตา ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ที่ใครจะสามารถบังคับบัญชาให้เป็นตามความพอใจได้ การที่จะรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงได้นั้น เป็นสิ่งที่ยากมาก
เพราะลึกซึ้ง ต้องอาศัยการฟังธรรมให้มีความเข้าใจถูกในเรื่องของจิต เจตสิก รูป และ
การเจริญสติปัฏฐาน
คริสต์ที่เคร่งครัดมาก แต่ตัวเค้าเองไม่เคยพอใจในคำสอนศาสนาคริสต์เท่าไรนัก
จริงของชีวิตนี้ซึ่ง ละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก รู้ตามได้ยาก เพราะเป็นไปในการ
โปรดชี้แนะด้วยคร๊าบ...
จิตที่ยินดีกับความดีของผู้อื่นเป็นปัตตานุโมทนามัย คือบุญที่สำเร็จด้วยการอนุโมทนาและขณะที่ตั้งใจฟังธรรมด้วยความเคารพเป็นธัมมสวนมัย บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม