...ธรรมะเตือนใจ..วันนี้

สาธุ

ผู้ที่เป็นมิตรแท้คือ ทำสิ่งที่ทำยาก ให้สิ่งที่ให้ยาก อดทนสิ่งที่อดทนยาก และไม่หวั่นไหว แม้คนอื่นจะพูดว่าเพื่อนไม่ดีอย่างไร จะพูดกี่พันกี่ครั้งเขาก็ไม่แตกจากเพื่อนค่ะ

บุญใด เกิดแต่การนอบน้อมนมัสการพระรัตนตรัย

ขอทุกท่านจงปราศจากอันตรายในที่ทั้งปวง ด้วยเดชแห่งบุญนั้น

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

[เล่มที่ 58] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๔ หน้าที่ ๒๒๖

๙. สตปัตตชาดก

ว่าด้วยความสำคัญผิด

[๔๓๖] มาณพสำคัญนางสุนัขจิ้งจอกในหนทางซึ่งเที่ยวอยู่ในป่า ผู้ปรารถนาประโยชน์และบอกให้รู้ด้วยอาการอย่างนั้นว่า เป็นผู้ปรารถนาความฉิบหาย แต่มาสำคัญนกกระไนผู้ปรารถนาความฉิบหายว่าเป็นผู้ปรารถนาประโยชน์ฉันใด.

[๔๓๗] บุคคลบางคนในโลกนี้ย่อมเป็นเช่นนั้น เมื่อชนทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์กล่าวสอน ย่อมกลับถือเอาโดยไม่เคารพ ฉันนั้น.

[๔๓๘] อนึ่ง ชนเหล่าใดสรรเสริญบุคคลนั้นก็ดี ยกย่องบุคคลนั้นเพราะกลัวก็ดี ก็สำคัญชนเหล่านั้นว่าเป็นมิตร เหมือนมาณพสำคัญผิด ถือเอานกกระไนว่าเป็นมิตร ฉะนั้น.

จบ สตปัตตชาดกที่ ๙

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บุญใด เกิดแต่การนอบน้อมนมัสการพระรัตนตรัย ขอทุกท่านจงปราศจากอันตรายในที่ทั้งปวง ด้วยเดชแห่งบุญนั้น

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกๆ ท่านค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ ข้อความที่ว่า ผู้ใดเชื่อคำพูดผู้อื่นโดยถือเป็นจริงเป็นจัง ผู้นั้นต้องพลันแตกจากมิตรและต้องประสบเวรเป็นอันมาก ดิฉันก็เคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว คือมีผู้ใหญ่เคยรับปากว่าจะให้สวัสดิการเรื่องบ้านพักราชการตามสิทธิที่เราควรจะได้ แต่พอถึงเวลาก็ไม่รักษาคำพูด ตอนแรกดิฉันก็โกรธ พอมาพิจารณาดูว่า คงเป็นวิบากกรรมของเราเอง ไม่ควรไปยึดติดคำพูดในตอนนั้น ซึ่งไม่ใช่วันนี้ คือต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน ดิฉันจึงรู้สึกเหมือนออกจากคล้อง ใจเบาสบาย ดิฉันมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องแบบนี้หลายเรื่อง ทำให้คิดถึงศีลข้อ 4 เรื่องวาจา ดิฉันคงผิดศีลข้อนี้แน่ๆ เพราะจะถูกคนอื่นผิดคำพูดตลอด

ความคิดเห็นที่ 2

ผู้ที่เป็นมิตรแท้คือทำสิ่งที่ทำยาก ให้สิ่งที่ให้ยาก อดทนสิ่งที่อดทนยาก และไม่หวั่น ไหวแม้คนอื่นจะพูดว่าเพื่อนไม่ดีอย่างไร จะพูดกี่พันกี่ครั้งเขาก็ไม่แตกจากเพื่อนค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ในชีวิตประจำวัน อกุศลจิตมีเป็นพื้นอยู่แล้ว พร้อมทั้งเกิดบ่อยมาก ยิ่งถ้ามีกำลังแรงกล้า ก็ล่วงออกมาเป็นทุจริตกรรม เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อน เพราะเหตุว่ายังไม่ได้ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาด จึงยังมีความขุ่นเคือง ไม่พอใจบ้าง มีความติดข้องยินดีพอใจบ้าง เป็นต้น ตามการสั่งสมมาของแต่ละบุคคล (ไม่ว่าเขา ไม่ว่าเรา)

อกุศลธรรมทำให้เป็นคนไม่ตรงและจะเป็นคนไม่ตรงต่อไป ถ้าไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ปัญญาเท่านั้นที่รู้ตรงตามความเป็นจริงของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนี้ ทำให้มีความเห็นที่ถูกต้องว่า อกุศลธรรมไม่ใช่ของใคร ไม่มีเรา ไม่มีเขา ไม่มีสัตว์ ไม่มีบุคคล แต่เป็นอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นตามการสั่งสมเท่านั้น

เมื่อเป็นดังนี้ ผู้ที่เป็นมีความเป็นมิตร เป็นเพื่อนที่ดีต่อบุคคลอื่นนั้น ย่อมจะไม่มีความโกรธ ไม่มีความอาฆาตในบุคคลผู้ประพฤติไม่ดี เพราะเหตุว่าความประพฤติของบุคคลอื่นไม่เป็นประมาณ ที่สำคัญคือ เริ่มที่ตัวเรา พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงนั้น อุปการะเกื้อกูลให้พิจารณาตัวเองเป็นสำคัญและไม่มีส่วนใดของคำสอนที่ส่งเสริมให้พุทธบริษัทเกิดอกุศลจิตเลยแม้แต่นิดเดียว ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

อ้างอิงจาก : ความคิดเห็นที่ ๗ โดย ปริศนาความคิดเห็นที่ ๒

ผู้ที่เป็นมิตรแท้คือทำสิ่งที่ทำยาก ให้สิ่งที่ให้ยาก อดทนสิ่งที่อดทนยาก และไม่หวั่น ไหว แม้คนอื่นจะพูดว่าเพื่อนไม่ดีอย่างไร จะพูดกี่พันกี่ครั้งเขาก็ไม่แตกจากเพื่อนค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะขออนุโมทนา

ขออ้างอิงต่ออีกที

เรียบๆ ง่ายๆ โดนใจเช่นกัน

ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนา

ความเป็นเพื่อนเป็นมิตร ไม่เลือก เพศ ผิวพรรณ

มนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉานย่อมต้องการ "ความเป็นมิตร" ไม่ต่างกัน

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

มิตรที่ดี มีปัญญา ย่อมไม่ลอยไปตามเสียง

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ