เพื่อประโยชน์ มิใช่เพราะความพยาบาท

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอน จากกาบรรยายธรรม โดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ถอดเทปโดยคุณย่าสงวน สุจริตกุล

ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้น อย่าด่วน "วินิจฉัย" อะไร เพราะว่า "ธรรมะ" เป็นเรื่องที่ ละเอียดมากสำหรับแต่ละบุคคล และ แต่ละสถานการณ์ด้วย

ท่านผู้ฟัง การตีลูกนั้น ตามหลัก "กรรม" ของพระผู้มีพระภาคมี "กรรม" ใช่ไหมครับ กรรมอยู่ที่เจตนา ก็รู้ว่าตีแล้ว เขาต้องเจ็บให้หลาบให้จำ

ท่านอาจารย์ ถึงขั้นไหนคะ

ท่านผู้ฟัง ก็ขั้นให้เจ็บ คือผมอยากทราบว่า มี "กรรม" ไหม

ท่านอาจารย์ ถ้าพูดถึง อกุศลจิต มีแน่นอนแล้วถ้าเบียดเบียน บุคคลอื่นให้เดือดร้อน หรือว่าเป็นการสั่งสอน อบรมก็ตามอกุศลจิตน่ะ เป็นแน่นอน

ท่านผู้ฟัง คือไม่ว่าเราจะหวังดี หรือ หวังร้ายก็ตาม เมื่อเราทำให้ผู้อื่น เช่น ลูกหรือสัตว์ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เขาเป็นทุกข์ก็เป็น กรรม ที่ไม่ดี

ท่านอาจารย์ ก็ลำบาก ถ้าพุทธบริษัทจะไม่ตีลูก เพราะกลัวอกุศลกรรม แล้วเด็กจะเป็นอย่างไร ต้องคิดให้ละเอียด

อกุศล คือ เจตนา ที่จะเบียดเบียน บุคคลอื่นให้เดือดร้อนถ่ายเดียว ไม่มีคุณประโยชน์อะไรเลย แต่เวลาที่สาธุชนจะตีบุตร ธิดาเป็นการอบรมสั่งสอนก็คงจะไม่ตี ด้วยจิตประทุษร้ายเบียดเบียนให้เดือดร้อน ด้วยความพยาบาท หรือ ความโกรธ ความเกลียดชัง แต่ว่าต้องเป็นผู้ที่มีเหตุผล เจตนา หวังดี เป็นกุศล

เพราะฉะนั้น เมื่อเทียบกับ อกุศลจิตซึ่งเกิดจาก โทสมูลจิต ในขณะนั้น (ที่เป็นปัจจัยให้เกิดการตี) ก็ต้องเปรียบเทียบว่า "ผล" จะเป็นข้อดีมากกว่าข้อเสียหรือเปล่า ถ้าผลดีมากกว่า ผลเสียก็เป็นเรื่อง ซึ่งแต่ละท่าน ควรจะได้พิจารณาแล้วก็ กระทำไปตามความเหมาะสม ซึ่งไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดไปบังคับได้ แต่ถ้าเป็นอกุศลจริงๆ หมายความว่า กระทำไปด้วยความพยาบาท ด้วยความประทุษร้ายหรือต้องการให้ผู้อื่น เดือดร้อน

ท่านผู้ฟัง การตีเด็ก จะทำให้เด็ก "ดี" ไหมครับ

ท่านอาจารย์ โดยมาก การตี ก็ชั่วตอนที่เป็นเด็กอยู่ หรือจะตามตีกันไปจนวันตาย การตี ก็ควรเหมาะสม วัยที่ควรตีก็ตี ถ้าพ้นวัยที่ควรจะตี การตีก็ไม่มีประโยชน์ แต่ควรใช้วิธีอื่น ตามความเหมาะสม ตามเจตนาตามความหวังดี ตามการที่จะต้องดำรงชีวิต ก็ควรเกื้อกูลกันไป.บางครั้งก็เป็น กุศล บางครั้งก็เป็น อกุศล เพราะการรักบุตร ธิดาเป็นกุศลก็ได้ เป็นอกุศลก็ได้ ส่วนความเมตตาความหวังดี เท่านั้น ที่เป็น กุศล

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศลแด่ คุณพ่อ คุณแม่และสรรพสัตว์