สิ่งที่ต้องละก่อน คือสักกายทิฏฐิ ไม่ใช่ตัณหา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่มที่ ๒ ภาคที่ ๑ หน้า ๑๖๘-๑๗๐

ดูกรอานนท์ ก็ด้วยประการดังนี้แล คำนี้แล คือ

เพราะอาศัย เวทนา จึงเกิด ตัณหา

เพราะอาศัย ตัณหา จึงเกิด การแสวงหา

เพราะอาศัย การแสวงหา จึงเกิด ลาภ

เพราะอาศัย ลาภ จึงเกิด การตกลงใจ

เพราะอาศัย การตกลงใจ จึงเกิด การรักใคร่พึงใจ.

เพราะอาศัย การรักใคร่พึงใจ จึงเกิด การพะวง

เพราะอาศัย การพะวง จึงเกิด ความยึดถือ

เพราะอาศัย ความยึดถือ จึงเกิด ความตระหนี่

เพราะอาศัย ความตระหนี่ จึงเกิด การป้องกัน

เพราะอาศัย การป้องกัน จึงเกิดเรื่องในการป้องกันขึ้น

อกุศลกรรม อันชัวช้า ลามก มิใช่น้อยคือ การถือไม้ ถือมีด การทะเลาะ การแก่งแย่ง การวิวาท การกล่าว ว่า "มึง มึง" การพูดส่อเสียด และการพูดเพ้อเจ้อย่อมเกิดขึ้น คำนี้เรากล่าวไว้ด้วยประการฉะนี้

ดูกรอานนท์ ก็ถ้าการป้องกันมิได้มีแก่ใครๆ ในภพไหนๆ ทั่วไปในทุกแห่งหน เมื่อไม่มีการป้องกันโดยประการทั้งปวง เพราะหมดการป้องกัน อกุศลกรรมอันชั่วช้าลามกมิใช่น้อยคือ การถือไม้ ถือมีด การพูดส่อเสียดและการพูดเท็จจะพึงเกิดขึ้นได้บ้างไหม

ไม่ได้เลย พระเจ้าข้า

เพราะเหตุนั้นแหละ อานนท์ เหตุ นิทาน สมุทัย ปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นแห่งอกุศลธรรมอันชั่วช้าลามกเหล่านี้ คือการถือไม้ ถือมีด การกล่าวคำส่อเสียด และ การพูดเท็จ ก็คือการป้องกัน นั่นเอง เพราะอาศัย ความตระหนี่ จึงเกิด การป้องกัน

เจดีย์พุทธคยาพระศรีมหาโพธิ์....พุทธคยา


พระพุทธพจน์

ดูกรอานนท์ สถานที่ที่ชนผู้มีความเชื่อและเลื่อมใสควรจะรู้ ควรจะเห็นและชวนให้สังเวช สลดใจ คือสถานที่ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ สังเวชนียสถาน ทั้ง ๔ คือ สถานที่ตถาคตประสูติ ๑ สถานที่ตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ๑ สถานที่ตถาคตยังธรรมจักรให้เป็นไป ๑ สถานที่ตถาคตปรินิพพาน ๑

ขออนุโมทนาขออุทิศกุศล แด่ คุณพ่อ คุณแม่และสรรพสัตว์

ขอนบน้อมแด่พระรัตนตรัย