บันทึกวันเปิดอาคารสำนักงานมูลนิธิฯ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 (วันวิสาขบูชา) วันเปิดมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ได้เห็นถึงศรัทธาของผู้ร่วมบริจาค ผู้ช่วยเหลือในด้านต่างๆ จนสำเร็จ ออกมาเป็นสถานที่อันประเสริฐ สถานที่ที่ไม่ใช่เพื่อติดข้อง ไม่ใช่เพื่อไม่รู้ แต่เป็น สถานที่ เพื่อละความไม่รู้ ซาบซึ้งกับภาพที่เห็นคลิปแรก ดีมากครับ และชอบที่สุดคือ ภาพที่อันเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาประดิษฐานและให้ทุกคนกราบไหว้กัน

เห็นแล้ว ซาบซึ้งและอนุโมทนาในกุศลจิตและศรัทธาในพระพุทธองค์ เป็นภาพความทรงจำ ที่ดีจริงๆ เมื่อได้เห็นอีกครั้ง ขออนุโมทนากับคุณลุงประพันธ์ผู้ถ่ายภาพไว้ คุณสารธรรม ที่นำภาพความทรงจำที่ดี เหมือนทัศนานุตตริยะ (การเห็นที่ประเสริฐ) ภาพที่ประเสริฐ ให้เกิดกุศลศรัทธาครับ ขออนุโมทนา คุณวรรณี ที่ส่งแผ่นไปให้คุณสารธรรมเผยแพร่ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ซาบซึ้งจริงๆ เป็นวันที่น่าจดจำที่ช่วง เวลาหนึ่งได้ร่วมกันเผยแพร่พระธรรมและช่วยกันให้เข้าใจขึ้นในพระธรรมในสถานที่นี้

ขออนุโมทนาครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

จิรปฺปวาส ปุริสํ ทูรโต โสตฺถิมาคตํ ญาตี มิตฺตา สุหชฺชา จ อภินนฺทนฺติ อาคตํ ตเถว กตปุญฺญมฺปิ อสฺมา โลกา ปรํ คตํ ปุญฺญานิ ปฏิคณฺหนฺติ ปิยํ ญาตีว อาคตํ

ญาติ มิตร และคนมีใจดีทั้งหลาย เห็นบุรุษผู้ไปอยู่ต่างถิ่นมานาน มาแล้วแต่ที่ไกลโดยสวัสดีย่อมยินดียิ่งว่า 'มาแล้ว' ฉันใด. บุญทั้งหลายก็ย่อมต้อนรับแม้บุคคลผู้กระทำบุญไว้ ซึ่งไปจากโลกนี้สู่โลกหน้า ดุจพวกญาติเห็นญาติที่รักมาแล้ว ต้อนรับ อยู่ ฉันนั้นแล.

ที่มา : อินเดียไดอะรี่ (คาถาธรรมบท)

ขออนุโมทนาครับ

น้อมกราบอนุโมทนา

ด้วยความซาบซึ้งใจกับภาพที่ได้เห็น และเสียงที่ได้ยิน จากสถานที่อันเป็นมงคล