อกุศลทุกอย่าง ไม่ใช่เพราะใคร...เป็นเพราะเหตุปัจจัย ทั้งสิ้น !

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอนจากการบรรยายธรรม โดยอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ณ ตึกสภาการศึกษา มหามกุฏราชวิทยาลัย พ.ศ. ๒๕๒๕ ถอดเทปโดยคุณย่าสงวน สุจริตกุล

ข้อความใน พระไตรปิฎก ได้แสดงว่า "ปาณาติบาต" คือการฆ่าสัตว์อื่นเป็น "อุปนิสสัย" ให้เกิด "ปาณาติบาต" อีก หรือเป็น "ปัจจัย" ให้เกิดอทินนาทาน การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ให้ เป็น "ปัจจัย" ให้เกิดกาเมสุมิฉาจาร เป็น "ปัจจัย" ให้เกิด มุสาวาท

นี่ก็เป็น ชีวิตประจำวันที่แสดงให้เห็นว่า แต่ละขณะ ที่เกิดขึ้น อกุศล เป็นปัจจัยให้เกิด อกุศลประเภทต่างๆ มากขึ้น เช่น "ปาณาติบาต" การฆ่าสัตว์ เป็นปัจจัย ให้เกิด "อทินนาทาน" ก็ได้เมื่อฆ่าแล้ว ก็เอาทรัพย์สิ่งของของบุคคลนั้นด้วย มีไหมคะ อย่างนี้ หรือเป็นปัจจัยให้เกิด "กาเมสุมิจฉาจาร" เพราะว่า บางที่ บางท่าน ที่ฆ่าสามีแล้ว ก็ประพฤติผิดในกามในภรรยาของบุคคลนั้นด้วย และสำหรับ "ปาณาติบาต"เป็นปัจจัยให้เกิด "มุสาวาท" ก็เป็นของธรรมดาเพราะว่า เมื่อฆ่าแล้วก็ย่อมจะมีทุจริตกรรมต่อไป คือไม่ต้องการให้บุคคลอื่นล่วงรู้ถึงกรรมที่ตนได้กระทำแล้ว

เพราะฉะนั้น จึงเป็น "ปกตูปนิสสยปัจจัย" ให้เกิด "มุสาวาท" แม้ "อทินนาทาน" การถือเอาสิ่งของ ที่เจ้าของมิได้ให้ ก็เป็นปัจจัยแก่ "ปาณาติบาต" ปล้นแล้ว ฆ่าไม่ใช่เพียงแต่จะเอาทรัพย์ แต่ยังฆ่าปิดปาก เพราะฉะนั้นการที่ปล้นเอาทรัพย์ของบุคคลอื่น ย่อมเป็นปัจจัย แก่ปาณาติบาต ก็ได้ กาเมสุมิจฉาจาร ก็ได้ มุสาวาท ก็ได้ ผรุสวาจาหรือการพูดคำหยาบก็ได้ นี่ก็เป็นชีวิตประจำวันจริงๆ

คำหยาบที่พูด ถ้าไม่มีปัจจัย ก็ย่อมพูดไม่ได้ เกิดไม่ได้ แต่เมื่อมีเหตุปัจจัย ที่จะทำให้พูดคำหยาบ ครั้งหนึ่งก็จะเป็นปัจจัยให้พูดคำหยาบในครั้งต่อไป ครั้งแล้ว ครั้งเล่า จนกระทั่งเป็น "ปกตูปนิสสยปัจจัย" เป็น "อุปนิสสัย" ที่เป็นเหตุให้ "เป็นผู้ มีปกติ พูดคำหยาบ"

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศล แด่ คุณพ่อ คุณแม่และสรรพสัตว์