รูปทั้งหลายในร่างกายของ สัตว์ บุคคล

ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าเป็นรูปธรรมทั้งหมด แต่ถ้าไม่ศึกษาพระธรรม เราก็จะไม่รู้เลยว่าไม่ใช่เราได้อย่างไร เพราะทุกคนสะสมการยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตนมานาน และคุ้นเคยที่จะเห็นผิดว่าเป็นเรา เป็นของเรา ชินมากกับการเป็นผู้ที่มืดบอด จึงทำให้ไม่รู้ความจริงว่าร่างกายที่มี ก็เพียงอัตตสัญญาที่หลงจำไว้ว่ายังมีเท่านั้น ความจริงของสิ่งนั้น ก็คือถ้ารูปธรรมใดไม่ปรากฏ รูปธรรมนั้นก็เกิดแล้วตามสมุฏฐานของตนๆ แล้วก็ดับไป ไม่กลับมาอีก เริ่มจากขั้นฟัง ฟังให้เข้าใจว่า รูปธรรม เป็นธรรมะ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด ไม่มีตัวตน แต่รูปธรรมมีสภาพเฉพาะให้สติระลึก และปัญญาศึกษาได้

...ขออนุโมทนาครับ...

ไม่เพียงแต่รูปในร่างสัตว์บุคล แต่ทุกอย่างที่มีและประกอบเป็นโลกนี้ก็ไม่พ้นมหาภูตรูป ๔ การเข้าใจรูป ๒๘ จึงเข้าใจว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา แต่ที่น่าศึกษาสำหรับผมคือรูปที่เกิดจากจิต ครับ

ทุกอย่างที่เป็นธรรมะน่าศึกษาทั้งนั้น เพราะเป็นสิ่งที่มีจริงๆ แต่ไม่เคยรู้ถ้าไม่ศึกษา นามธรรมคือสภาพรู้ ถ้าไม่มีสภาพรู้ก็ไม่มีอะไรปรากฎ ไม่ว่าจะเป็นรูปหรือนามก็ตาม

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอถวายความนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ด้วยเหตุนี้ในรูปของสัตว์บุคคล จึงมีรูปที่เกิดจากสมุฎฐานทั้ง ๔ ได้แก่ รูปที่เกิดจากอุตุ รูปที่เกิดจากกรรม รูปที่เกิดจากจิต และรูปที่เกิดจากอาหาร

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ถ้าไม่ฟังไม่ศึกษา จะไม่รู้เลยว่าแม้แต่ผู้ที่กำลังแสดงความคิดเห็นอยู่นี้ ก็เป็นเพียง จิต เจตสิก รูป เป็นเพียงสภาพธรรมะที่เกิดขึ้นและดับไป สืบต่อกันอยู่ทุกขณะ แม้จะเริ่มเข้าใจขั้นการฟังว่าเป็นเช่นนั้น แต่ความยึดว่ารูปร่างกายนี้เป็นเรา ว่าความคิดนึกนี้เป็นของเราก็ยังไม่ได้เบาลงเท่าไหร่เลย เพราะความเข้าใจยังไม่มากพอ ยังไม่ได้ตั้งมั่นคงค่ะ

ขออนุโมทนาพี่เมตตา

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

ถ้าเป็นบัญญัติ เป็นเรื่องราวคิดนึก หาจุดจบไม่ได้ ถ้าเข้าใจจริงๆ ในโลกนี้ย่อแล้วเหลือแค่ นามธรรมกับรูปธรรมเท่านั้น ค่อยๆ รู้ความจริงว่าเป็นธรรมะอย่างหนึ่งค่ะ

สาธุ