อริยสัจจธรรม

อริย (ผู้ไกลจากข้าศึกคือกิเลส, ประเสริฐ) + สจฺจ (ความจริง) + ธมฺม (ธรรม)

"ธรรมคือความจริงที่ทำให้เป็นพระอริยะ ความจริงอย่างประเสริฐ"

ได้แก่ อริยสัจจ์ ๔ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

- ทุกขอริยสัจจ์ เป็นผล

- ส่วนสมุทัยอริยสัจจ์ คือ ตัณหาเป็นเหตุ

- ทั้งทุกข์และสมุทัยเป็น โลกียธรรม

- นิโรธอริยสัจจ์ คือ นิพพาน เป็นผล

- ส่วนมรรคอริยสัจจ์ เป็นเหตุ

- ทั้งนิโรธและมรรค เป็น โลกุตรธรรม