อวิชชา...สร้างสังสารวัฏฏ์

ในเรื่องเหตุแห่งการเกิด การมีชีวิตนั้นพระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่าตราบใดยังมีกิเลส มีอวิชชา มีตัณหา ก็ยังต้องเกิด เมื่อเกิดแล้ว ก็เป็นทุกข์เรื่อยไปจนกระทั่งตาย เพราะชีวิตก็เป็นแต่เพียงนามธรรมและรูปธรรมแต่ละชนิดที่เกิดขึ้นแล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็วสืบต่อกันไปเรื่อยๆ ทุกขณะ

ผมเข้าใจว่า อวิชชาคือความไม่รู้ในอริยสัจจ 4 ความไม่รู้ดังกล่าว คือ เป็นความไม่มี หรือ ไม่บริบูรณ์ แห่ง สัจจญาณ กิจจญาณ กตญาณ ใน อริยสัจจ 4 ใช่ไหม

ขอบพระคุณครับ

ขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

กิเลส ตัณหา ทิฏฐิ มานะ...เกิดขึ้นเพราะความไม่รู้

และเพราะความไม่รู้...จึงเกิด กิเลส ตัณหา ทิฏฐิ มานะ

ความวนเวียนในสังสารวัฏฏ์อันเป็นห้วงน้ำใหญ่ จึงหาเบื้องต้นและที่สุดไม่ได้

...เพราะมีความไม่รู้เป็นพื้นฐาน...

(ไม่รู้อะไรเลย...จริงๆ )

ขออนุโมทนาคุณพุทธรักษา

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

เพราะไม่ได้มีเพียงความไม่รู้อย่างเดียวแต่มีความติดข้องเกิดขึ้นอันเนื่องมาจากความไม่รู้ด้วยแสนโกฏิกัปป์นับไม่ถ้วนที่ผ่านมา...สังสารวัฏฏ์จึงยังคงเป็นไปจนถึงขณะนี้ที่กำลังเป็นสังสารวัฏฏ์...ก็จะยังคงเป็นต่อไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ยังไม่ได้ดับอวิชชา และ โลภะ ด้วยปัญญาขั้นอรหัตตมรรคจิต

...ขออนุโมทนาครับ...

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้าที่ ๑๙๗

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราย่อมกล่าวอวิชชาว่ามีอาหาร มิได้กล่าวว่าไม่มีอาหาร ก็อะไรเป็นอาหารของอวิชชา ควรจะกล่าวว่านิวรณ์ ๕ ก็อะไรเป็นอาหารของนิวรณ์ ๕ ควรจะกล่าวว่าทุจริต ๓ ก็อะไรเป็นอาหารของทุจริต ๓ ควรจะกล่าวว่าการไม่สำรวมอินทรีย์ ก็อะไรเป็นอาหารแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์ ควรจะกล่าวว่าความไม่มีสติสัมปชัญญะ ก็อะไรเป็นอาหารของความไม่มีสติสัมปชัญญะ ควรกล่าวว่า การกระทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย อะไรเป็นอาหารของการกระทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย ควรจะกล่าวว่าความไม่มีศรัทธา ก็อะไรเป็นอาหารของความไม่มีศรัทธา ควรจะกล่าวว่าการไม่ฟังธรรม ก็อะไรเป็นอาหารของการไม่ฟังธรรม ควรกล่าวว่าการไม่คบสัตบุรุษ....ฯ”

เหตุของอวิชา คือ นิวรณ์ ๕ เหตุของนิวรณ์ ๕ คือ ทุจริต ๓

เหตุของทุจริต 3 คือการไม่สำรวมอินทรีย์ เหตุแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์ คือไม่มีสติสัมปชัญญะ เหตุแห่งการไม่มีสติสัมปชัญญะคือการไม่กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย เหตุแห่งการไม่กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย คือความไม่มีศรัทธา เหตุแห่งความไม่มีความไม่มีศรัทธาคือการไม่ฟังธรรม เหตุแห่งการไม่ฟังธรรม คือการไม่คบสัตบุรษ

เหตุของอวิชา คือนิวรณ์ 5 เหตุของนิวรณ์ 5 คือทุจริต 3 เหตุของทุจริต 3 คือการไม่สำรวมอินทรีย์ เหตุแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์ คือ ไม่มีสติสัมปชัญญะ เหตุแห่งการไม่มีสติสัมปชัญญะ คือการไม่กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย เหตุแห่งการไม่กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย คือความไม่มีศรัทธา เหตุแห่งความไม่มีความไม่มีศรัทธา คือการไม่ฟังธรรม เหตุแห่งการไม่ฟังธรรม คือการไม่คบสัตบุรษ

ขออนุโมทนา

อ้างอิงความเห็นที่ 3

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ