เคารพบุคคลที่ควรเคารพ
พอทราบบ้างเล็กน้อยครับว่าบุคคลที่ควรเคารพและอยากทราบครับว่าบุคคลที่ไม่ควรเคารพเป็นบุคคลเช่นไรเพื่อประโยชน์ต่อการปฏิบัติขอคำแนะนำด้วยครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความเคารพ เป็นสภาพธรรมที่ดีงาม เป็นกุศลธรรมที่ควรอบรมเจริญให้มีขึ้นในชีวิตประจำวัน เพราะขณะที่มีความเคารพนั้น เป็นกุศลจิต เป็นจิตที่อ่อนโยน ไม่แข็งกระด้างบุคคลผู้ควรเคารพ สูงสุด คือ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ทรงเป็นบุคคลผู้เลิศที่สุด ประเสริฐที่สุด เจริญที่สุดในโลก เมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ทรงมีพระมหากรุณาคุณต่อเวไนยสัตว์ จึงทรงแสดงพระธรรมโปรดเวไนยสัตว์ เพื่อหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง, นอกจากนั้นพระปัจเจกพุทธ-ตลอดจนพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ บิดามารดา ครูอาจารย์ ผู้ประกอบด้วยคุณธรรมแนะนำให้ตั้งอยู่ในคุณงามความดี เป็นต้น เป็นบุคคลผู้ควรเคารพ ทั้งนั้น พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง เป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลให้ผู้ที่ได้ฟัง ได้ศึกษา ไม่ประมาทแม้ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เพราะเหตุว่า ไม่ส่งเสริมให้เกิดอกุศลจิตแม้แต่ขณะเดียว ดังนั้น บุคคลผู้ที่มีความประพฤติไม่ดี กระทำทุจริตกรรมประการต่างๆ ก่อความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น เป็นคนพาล กล่าวได้ว่า เป็นบุคคลไม่ควรเคารพ แต่ไม่ควรเกิดอกุศลจิต ในเพราะพฤติกรรมที่ไม่ดีของบุคคลอื่น นั้น ควรมีเมตตา เห็นใจเขาที่เขาจะได้รับผลที่ไม่น่าปรารถนาในอนาคตข้างหน้า (ผู้เข้าใจพระธรรมเท่านั้นที่จะได้รับประโยชน์จากพระธรรม) ครับ ..
..ขออนุโมทนาในกุศลจิของทุกๆ ท่านครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
บุคคลที่ควรเคารพคือบุคคลที่มีพระคุณคือมีพระคุณต่อเราและเป็นบุคคลที่มีคุณธรรม ดังนั้นจึงไมได้จำกัดที่เพศ อายุ เชื้อชาติ ตระกูลแต่บุคคลใดมีคุณธรรมหรือเป็นผู้มีอุปการะต่อเราก็ควรแก่การเคารพ บูชาด้วยปัจจัย 4 เป็นต้น ส่วนบุคคลที่ไม่ควรเคารพ ก็คือบุคคลที่เป็นอสัตบุรุษ เป็นคนพาล แต่ก็สามารถอนุเคราะห์ช่วยเหลือได้ แต่ไม่ใช่ การเคารพบูชา บุคคลนั้นเพราะบุคคลนั้นไมได้มีคุณความดีให้ควรเคารพ แต่หากแม้ บุคคลใดจะไม่ใช่คนดี เช่น พ่อแม่เราไม่ใช่คนดี แต่หากท่านมีพระคุณเพราะว่าเลี้ยงเรา มา สั่งสอนเราก็ควรเคารพเพราะความมีพระคุณของท่าน ดังนั้นบุคคลที่ควรเคารพคือ บุคคลที่มีคุณธรรมมีศีล..ปัญญา ป็นต้นประการหนึงและอีกประการหนึ่งคือเป็นผู้มีพระ- คุณต่อเรามากมีบิดา มารดา เป็นต้น
"ผู้ใดสรรเสริญผู้ที่ไม่ควรบูชา,ผู้นั้นก็กลับถูก ผู้ไม่ควรบูชาฆ่านอนอยู่เหมือนเราผู้โฉดเขลา ถูกแพะขวิด จะตายในวันนี้ฉะนั้น"
บทว่า อปูชํ คือ บุคคลผู้ซึ่งใครๆ ไม่ควรบูชา
คำว่า ยถาหมชฺช ความว่า เหมือนเราทำความยกย่องอสัตบุรุษยืนอยู่ในวันนี้
บุคคลที่ควรเคารพบูชา มีพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสาวกและ...
[๗๘] อีกนัยหนึ่ง ในบทว่า ปูชเนยฺยานํ นี้ พึงทราบปูชเนยยบุคคลทั้งหลาย อย่างนี้ คือ "บรรดาบรรพชิต อาจารย์และอุปัชฌายะเป็นปูชเนยยบุคคลของ พวกอันเตวาสิก เป็นต้น ภิกษุผู้แก่กว่าเป็นปูชเนยยบุคคลของภิกษุผู้ใหม่, บรรพชิตทั้งหมด เป็นปูชเนยยบุคคลของพวกคฤหัสถ์. ส่วนบรรดาคฤหัสถ์ พี่ชายหญิง เป็นปูชเนยยบุคคลของน้องชายน้องหญิง, มารดาบิดา เป็น ปูชเนยยบุคคลของบุตรทั้งหลาย, สามีและพ่อผัวแม่ผัว เป็นปูชเนยยบุคคล ของบุตรในสกุล."
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
เคารพในกุศลธรรมค่ะในบุคคลคนเดียว ย่อมสะสมทั้งอกุศลธรรม และกุศลธรรม ตามเหตุตามปัจจัยขณะที่เป็นกุศลธรรม ก็เคารพในขณะที่เป็นกุศลธรรมค่ะ.