จะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นกัลยาณมิตร !

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ท่านผู้ฟัง ถ้าเราอยู่ในกระแสของข้อมูลข่าวสาร มีการนำเสนอ สิ่งที่เรียกว่าเป็นธรรมะ แล้วก็ประกาศว่า นี้คือความจริง นี้คือความถูกต้องมีมากมายเหลือเกิน เลือกไม่ถูก จะเอาอะไรมาตัดสิน แล้วเราจะคัดสรรอย่างไร เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ใครเป็นกัลยาณมิตร ของเราหรือเปล่า

ท่านอาจารย์ เจ้าค่ะ ถ้าเป็นพระธรรม ที่ทรงแสดงไว้ จะปรากฏใน พระวินัย พระสูตร พระอภิธรรมซึ่งเป็นเรื่องสภาพธรรมที่มีจริงเช่น ตามีจริง หูมีจริง จมูกมีจริง ลิ้นมีจริง กายมีจริง ใจมีจริง

ถ้าใครพูดถึงเรื่องธรรมะ คือสิ่งที่มีจริงและสามารถที่จะอธิบายให้เข้าใจ สิ่งที่มีจริงได้ถูกต้องยิ่งขึ้นนั่นคือ "คำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า"เพราะว่า เป็นการอธิบายให้ผู้ฟังเกิดความเข้าใจ ในสิ่งที่มีจริง...ในชีวิตจริงๆ .เช่น พราหมณ์สามีภรรยา ผู้มีอายุมาก เข้าไปเฝ้าพระพระผู้มีพระภาคแล้วกราบทูลถามให้ทรงแสดงธรรมะพระผู้มีพระภาคตรัสเรื่อง โลภะ โทสะ โมหะ ที่มีจริงพราหมณ์ทั้งสอง ชื่นชมยินดีในพระพุทธพจน์.

เพราะว่าเป็นสิ่งที่มีจริงและบุคคลที่ฟังนั้น ก็มีสิ่งที่มีจริงนั้นๆ คนที่มีโลภะ แล้วอธิบายเรื่องโลภะให้เข้าใจขึ้นเมื่อเข้าใจ ก็รู้ได้ว่า พูดเรื่องจริง.คนที่มีโทสะ แล้วอธิบายเรื่องโทสะให้เข้าใจขึ้นเมื่อเข้าใจ ก็รู้ว่า พูดเรื่องจริง คนที่มีโมหะ มีความไม่รู้ในลักษณะของสภาพธรรมแล้วอธิบายเรื่องโมหะ บุคคลนั้นก็รู้ว่า โมหะมีจริง

เพราะฉะนั้น ธรรมะ คือสิ่งที่มีจริงเจ้าค่ะ.!ใครสามารถที่จะอธิบายให้เข้าใจถูกต้องขึ้นในความเป็น "อนัตตา" ในความเป็น "นามธรรมและรูปธรรม" คนนั้นก็พูดถูกตาม "พระพุทธพจน์" เพราะว่าพระธรรมที่ทรงแสดงทั้งหมด เป็นเรื่องจริงขณะนี้ก็มีค่ะ สภาพธรรม ตั้งแต่เกิดจนตาย คือ จิต เจตสิก รูป ไม่ได้พูดถึงสิ่งที่ไม่มี.!ไม่ได้พูดถึงสิ่งที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้.ขณะหลับ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่ลิ้มรส ไม่รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส ไม่คิดนึกขณะหลับ จะรู้ความจริงได้ไหมคะ รู้ไม่ได้.!เป็นเรื่องที่เราฟังแล้ว ต้องพิจารณาในเหตุผล

เพราะฉะนั้น จะรู้ความจริงได้ก็ต่อเมื่อเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส กระทบสัมผัส คิดนึกขณะนั้น สิ่งใดมีจริง ก็ค่อยๆ ฟัง ให้เข้าใจเรื่องนั้นจนกว่าจะเห็น ความเป็นอนัตตาและความเป็นนามธรรมหรือรูปธรรม ในสภาพธรรมนั้นจนกว่าปัญญาขั้นฟังจะเป็นปัจจัย ให้ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมแล้วค่อยๆ เข้าใจ "ตัวจริงของธรรมะ" เพิ่มขึ้นไม่ใช่ได้ยินแต่ชื่อว่าเป็น จิต เจตสิก รูป ว่าเป็นอนัตตาแต่ตัวจริงๆ ของสภาพธรรม มีลักษณะจริงๆ ทรงใช้คำบัญญัติเป็นภาษาบาลีก็เพื่ออธิบายให้ทุกคนสามารถเข้าใจ "ตัวจริงของธรรมะ"เพราะเหตุว่า แม้มีสภาพธรรมจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช้คำ หรือชื่อที่จะอธิบาย ก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ว่า หมายถึงสภาพธรรมใดเพราะฉะนั้นจึงต้องมีคำสำหรับใช้อธิบายให้เข้าใจสภาพธรรมที่มีจริง

บรรยายโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ขออนุโมทนา