ความตระหนี่

กุศลทุกประการเป็นสิ่งที่ควรเจริญครับ ถ้าปัญญาเกิด ปัญญาย่อมเห็นว่ากุศลเป็นกุศลอกุศลเป็นอกุศล กุศลมีประโยชน์ควรเจริญ อกุศลเป็นโทษควรละ หรือเห็นว่าทั้งกุศลและอกุศลเป็นสภาพของนามธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เป็นไปตามเหตุปัจจัย บังคับให้กุศลเกิดอย่างเดียวไม่ได้ บังคับไม่ให้อกุศลเกิดก็ไม่ได้ แต่สติระลึกรู้สภาพธรรมที่ปรากฏตามความเป็นจริงว่าทั้งกุศลและอกุศล ไม่ใช่ตัวตนได้ และสติที่ระลึกได้นั้น ปัญญาก็ย่อมจะรู้ว่าไม่ใช่เรา หรือ ของเราด้วย

ถ้าจิตไม่เป็นไปในทาน ในศีล ในภาวนา ขณะนั้นก็เป็นอกุศลจิต เมตตาเป็นสิ่งทีดี ที่ ควรเจริญ ไม่ว่าจะกับคนหรือกับสัตว์ค่ะ สังสารวัฏฏ์ที่แสนยาว แมวตัวนั้นก็อาจเคย ผูกพันกับเรา เป็นญาติเราในอดีตก็ได้ค่ะ

ขออนุโมทนาครับ