ตอนคุณพ่อกำลังสิ้นใจ ต้องทำอย่างไรคุณพ่อถึงจะไปสวรรค์ ?
ตอนที่คุณพ่อจะสิ้นใจ ลูกภาวนาข้างหูพ่อว่า "สัมมาอรหัง" ไม่ทราบว่าถูกหรือไม่ ตอนนั้นไม่มีสติสตังแล้ว เสียใจมาก นึกอะไรไม่ออก เลยภาวแต่คำกล่าวนี้อย่างเดียว ไม่นานพ่อก็สิ้นลมไป เมื่อเผาศพท่าน ก็ไม่ได้กระทำอะไรตามที่คนโบราณเค้าบอกไว้ ว่าต้องเขียนอะไรลงใบลานนี่แหละ ไม่ทราบเลย ตอนนี้เผาท่านเรียบร้อยแล้ว พิธีกรรมเรียบง่าย แต่ไม่ได้ทำตามที่คนโบราณบอกไว้ พอกลับมาอ่านหนังสือธรรมะ ก็เพิ่งจะรู้ว่าก่อนจะเผาเขาให้ทำอะไรบ้าง แต่ตอนนี้มันก็สายไปแล้ว อยากทราบจังเลยว่า คุณพ่อจะอยู่ดีมีสุขไหม ถ้าเราทำพิธีกรรมงานศพไม่ครบสมบูรณ์แบบทั้งหมด รบกวนท่านที่เข้ามาอ่าน ช่วยชี้แนะแนวทางให้ลูกได้รู้และเข้าใจด้วยเถิด
ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้าค่ะ ...
ตามหลักพระธรรมคือสัตว์ผู้ตายเป็นไปตามกรรม ถ้ากรรมดีนำเกิดย่อมเกิดในสุคติภูมิ ถ้าอกุศลกรรมให้ผลย่อมเกิดในอบายภูมิ ลูกหลานหรือผู้อยู่รอบข้างไม่อาจช่วยให้เขาได้ แม้จะพูดอะไรก็ตาม ถ้ากุศลจิตของเขาไม่เกิด และสิ่งเดียวที่ควรทำเมื่อญาติล่วงลับไปแล้วก็คือทำบุญแล้วอุทิศไปให้ญาติเหล่านั้นอนุโมทนาพิธีกรรมอื่นๆ ไม่ได้ช่วยให้ผู้ตายให้มีความสุขได้ ครับ
ขอเชิญคลิกอ่านที่...
ถ้าเราอยู่ใกล้คนที่กำลังจะหมดลมหายใจ หรือคนที่ใกล้จะตาย วิธีที่ดีที่สุด การเปิด เทปธรรมะ หรือ เอ็มพี 3 ให้ท่านฟัง ถึงแม้ว่าท่านจะฟังไม่รู้เรื่อง แต่ถือนิมิตในเสียง ธรรมะ ก็สามารถเป็นเหตุให้ท่านไปสุคติภูมิได้ ถ้ากุศลกรรมให้ผล ในครั้งพุทธกาล ค้างคาวเป็นสัตว์เดรัจฉาน ได้ยินเสียงธรรมะ ค้างคาวฟังไม่รู้เรื่อง แต่ถือนิมิตในเสียง ธรรมะ ทำให้ค้างคาวตายไป ไปเกิดในสวรรค์ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ทุกอย่างผ่านไปแล้ว ทำขณะปัจจุบันให้ดีที่สุดครับ หน้าที่ของบุตรเมื่อบิดา มารดา ล่วงลับไปแล้วคือการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ คงไม่มีใครไปบังคับจัดการให้แต่ละคน เกิดกุศลจิตได้เพราะความเป็นอนัตตาของสภาพธรรม ขณะนี้อยู่กับปัจจุบัน ทำขณะนี้ ให้ดีที่สุด ไม่ประมาทในการเจริญกุศลทุกประการ ศึกษาธรรมให้เข้าใจ สัตว์ทั้งหลาย ย่อมมีกรรมเป็นของๆ ตนครับ
ขออนุโมทนา
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ในสังสาวัฏอันยาวนานกำหนดเบื้องต้นและเบืองปลายไม่ได้ เราเกิดและตายมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน และได้พบกับความสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน หากต้องโศกเศร้ากับการจากไปของผู้เป็นที่รักในทุกชาติ น้ำตาแห่งความเสียใจนั้น จะมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งหมดรวมกันเสียอีก แทนที่จะเศร้าเสียใจกับผู้ที่จากไปแล้ว ควรเปลี่ยนมาดูแลผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ทั้งที่เป็นญาติ เป็นเพื่อน เป็นคนอื่น หรือเป็นสัตว์อื่น เพราะเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าคน (หรือสัตว์) ที่อยู่ข้างๆ เราในขณะนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นญาติในฐานะหนึ่งฐานะใด หรือเคยเป็นบุคคลที่เรารักมากที่สุดหรือไม่ และเราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าผู้ที่จะจากโลกนี้เป็นรายต่อไป ... จะเป็นใคร
