การอบรมเจริญปัญญา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

แนวทางเจริญวิปัสสนาโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

การฟังธรรม ก็ควรที่จะให้ได้ประโยชน์ ได้เหตุผล จากการฟังธรรม เพื่อที่จะได้ประพฤติปฏิบัติตามได้อย่างถูกต้อง ด้วย.การอบรมเจริญปัญญาตามปกติ ตามธรรมดา ในชีวิตประจำวันนี้หลายท่าน อาจจะรู้สึกว่า สติเกิดน้อยเสียจริงๆ หลายท่าน อาจจะอยากได้สติมากๆ แต่ อย่าลืมว่า

การเจริญสติ เพื่ออบรม เจริญปัญญา คือ การรู้ลักษณะ ของสิ่งที่กำลังปรากฏ ตามความเป็นจริงคือ เมื่อสติระลึก รู้สภาพธรรมใด ก็พิจารณาสภาพธรรมนั้น เพื่อรู้ "ลักษณะ" ที่เป็นนามธรรม หรือ รูปธรรม ของสิ่งที่กำลังปรากฏ

หนทางนี้เป็นหนทางเดียวเท่านั้น ไม่ใช่หนทางอื่นเพราะเหตุว่าไม่ว่ากิเลสจะละเอียด สลับซับซ้อนอยู่ อย่างไรก็ตาม

ถ้า ขณะนั้น ปรากฏแก่สติ ที่กำลังระลึกรู้ปัญญาก็จะรู้ว่าสภาพนั้น ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคลแต่เป็น สภาพธรรม แต่ละลักษณะ ที่เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

หนทางนี้ เป็นหนทางขัดเกลา ละคลาย ความไม่รู้ขัดเกลา ละคลาย อกุศลต่างๆ โดย รู้ว่า สภาพธรรมทั้งหลาย ไม่ใช่ตัวตน ไม่เหมือนกับ การระงับกิเลสไว้ ด้วยความสงบ ขั้นสมาธิซึ่งเป็นความสงบจากกิเลส เพียงชั่วคราวแต่ไม่ใช่ปัญญา ที่รู้ว่า ชีวิตจริงๆ ของแต่ละท่านนั้น ไม่มีสิ่งใดเลย ที่จะพึงยึดถือ ว่าเป็นตัวตนได้

ฉะนั้น ก็จะต้องพิจารณา เปรียบเทียบให้เข้าใจจริงๆ ว่าหนทาง ที่จะรู้ลักษณะ ของสิ่งที่กำลังปรากฏ ในขณะนี้ว่า ไม่ใช่ตัวตน นั้นมีหนทางเดียว คือ สติเกิด ระลึกรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ ในขณะนี้เอง

การอบรมเจริญปัญญา คือ การรู้ลักษณะ ของอารมณ์ ที่กำลังปรากฏโดยไม่จำกัดสถานที่ ไม่จำกัดเวลา ไม่จำกัดอารมณ์ ไม่เลือกอารมณ์จึงจะเป็นสัมมาสติ เป็นสัมมาทิฏฐิ การอบรมเจริญปัญญา

อาจมีความต้องการ แอบแฝงอยู่ที่ไหน อย่างไร บางคนอาจจะไม่รู้สึกตัวเลยเช่น บางขณะที่จิต จดจ้อง จงใจที่จะรู้เฉพาะบางนาม บางรูปขณะนั้น ไม่ทำให้รู้ สภาพที่ไม่ใช่ตัวตน ของนามธรรม ที่กำลังเกิดตามปกติเช่น กำลังเห็น กำลังได้ยิน ที่เกิดตามปกติ ในขณะนี้ เป็นต้นเพราะเหตุว่าในขณะที่ไม่ได้จดจ้อง ก็แล้วแต่ว่า สติจะเกิดระลึกได้ในขณะนั้นเช่น รู้ว่า ขณะที่กำลังเห็น นี้ ก็เป็นเพียงสภาพรู้ คือ รู้สิ่งที่กำลังปรากฏ ทางตาและรู้ว่า สิ่งที่กำลังปรากฏ ทางตา ในขณะนี้ ก็เป็นเพียงสภาพธรรมชนิดหนึ่ง ที่กำลังปรากฏ ทางตา

การอบรมเจริญปัญญา

ละอภิชฌา และ โทมนัส ในโลกโลก คือ อารมณ์ ที่กำลังปรากฏไม่ว่าอารมณ์นั้นจะเป็นอะไรก็ตาม การอบรมเจริญปัญญา เป็นเหตุปัจจัยให้เกิดการละ ความยินดียินร้าย ด้วยการรู้ ลักษณะ ของนามธรรม และ รูปธรรม มากขึ้น

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศลแด่สรรพสัตว์