การฆ่าตัวตาย ไม่ครบองค์กรรมบถ

องค์ของปาณาติบาตข้อที่หนึ่งที่ว่า สัตว์มีชีวิตหมายถึงสัตว์อื่นไม่ใช่ตัวเอง ฉะนั้นถ้าดูตามพระวินัยแล้ว ถ้าพระภิกษุฆ่ามนุษย์ผู้อื่นต้องอาบัติปราราชิก คือ ขาดจากความเป็นภิกษุทันที แต่ถ้าพระภิกษุพยายามฆ่าตัวเองต้องอาบัติทุกกฏคือ อาบัติเล็กน้อยเท่านั้น

สาธุ

การที่ภิกษุฆ่าตัวตายเพราะเบื่อหน่ายในอสุภภาวนา เป็นเหตุให้ทรงบัญญัติตติยปาราชิกมิใช่หรือ ถ้าการฆ่าตัวตายไม่เป็นปาณาติบาต แสดงว่าภิกษุที่ฆ่าตัวตายไม่เป็นปาณาติบาตแต่เป็นอาบัติปาราชิก ใช่หรือไม่ครับ

ในพระวินัยปิฎกแสดงต้นบัญญัติปาราชิกสิกขาบทที่ ๓ ว่าพระภิกษุเบื่อหน่ายในร่างกายของตน จึงฆ่าตนเองบ้าง ใช้ให้ผู้อื่นฆ่าบ้าง วานกันและกันฆ่าบ้าง และพระพุทธองค์ทรงบัญญัติสิกขาบท คือ ฆ่ามนุษย์ เป็นอาบัติปาราชิก ถ้าฆ่าอมนุษย์ มียักษ์ เป็นต้น เป็นอาบัติถุลลัจจัย ฆ่าสัตว์เดรัจฉาน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ ฆ่าตนเองเป็นอาบัติทุกกฏ

ขออนุโมทนาครับ