การรับส่วนบุญที่ผู้อื่นอุทิศให้ [นันทาเปติวัตถุที่ ๔]

[เล่มที่ 49] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 186

ผ้าอันดีมีค่ายิ่งกว่าผ้าแคว้นกาสี ประดับด้วย วัตถาภรณ์อันวิจิตร เข้าไปหาสามี. นันทิเสนอุบาสกจึงถามว่า ดูก่อนนางเทพธิดา ท่านมีวรรณะงามยิ่ง นักส่องสว่างไสวไปทั่วทุกทิศสถิตอยู่ ดุจดาว ประกายพรึก ท่านมีวรรณะงามเช่นนี้ อิฐผลย่อม สำเร็จแก่ท่านในวิมานนี้ และโภคะทุกสิ่งทุกอย่าง อันเป็นที่พอใจ ย่อมเกิดแก่ท่านเพราะกรรมอะไร ดูก่อนนางเทพธิดาผู้มีอานุภาพมาก ฉันขอถามท่าน เมื่อท่านเกิดเป็นมนุษย์ได้ทำบุญอะไร อนึ่ง ท่านมีอานุภาพรุ่งเรื่อง และมีรัศมีสว่างไสวไปทั่ว ทุกทิศอย่างนี้ เพราะกรรมอะไร. นางนันทาเทพธิดาตอบว่า

ข้าแต่ท่านนันทิเสน เธอก่อน ฉันชื่อ นันทาเป็นภรรยาของท่าน ได้ทำกรรมชั่วช้า จึงจากมนุษยโลกนี้ไปสู่เปตรโลก ฉันอนุโมทนาทาน ที่ท่านให้แล้ว จึงไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ ดูก่อน คฤหบดี ขอท่านพร้อมด้วยญาติทั้งปวงจงมีอายุ ยืนนานเถิด ดูก่อนคฤหบดี ท่านประพฤติธรรม และให้ทานในโลกนี้แล้ว จะเข้าถึงถิ่นฐานอันไม่ เศร้าโศก ปราศจากธุลี ปลอดภัย อันเป็นที่อยู่ของ

ท้าววสวัตตี ท่านกำจัดมลทิน คือความตระหนี่ พร้อมด้วยรากแล้ว อันใครๆ ไม่ติเตียนได้ จักเข้าถึงโลกสวรรค์.

จบ นันทาเปติวัตถุที่ ๔