เรื่องของศรัทธา

มีคนเคยกล่าวว่า มีศรัทรา = มีทุน

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ศรัทธาเป็นสภาพธรรมที่ดีงาม ขณะใดกุศลเกิดขึ้นย่อมมีศรัทธาเจตสิกเกิดร่วมด้วยเสมอครับ ซึ่งศรัทธานั้นจะต้องอาศัยเหตุปัจจัยจึงเกิดขึ้น ซึ่งเหตุให้กิดศรัทธามีแสดง ไว้หลายนัย เช่น การคบสัตบุรุษ การฟังธรรมของสัตบุรุษ ย่อมทำให้เกิดศรัทธา หรือ อีกนัยหนึ่ง ในเมฆิยสูตร แสดงไว้ว่าความเจริญของศรัทธาคือการเว้นจากผู้ไม่มีศรัทธา การคบผู้มีศรัทธาและการพิจารณาธรรมที่เป็นพระธรรมที่ทำให้เกิดศรัทธา จะเห็นได้ว่า ไม่พ้นจากการฟังพระธรรมย่อมนำมาซึ่งการเจริญขึ้นศรัทธาครับ

เมื่อผู้อื่นมีศรัทธาในพระสงฆ์อันเกิดจากการประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยที่พระพุทธเจ้า ทรงบัญญัติไว้ บุคคเหล่านั้นที่มีศรัทธาเลื่อมใสก็ย่อมเข้าไปหา เข้าไปนั่งใกล้ภิกษุสงฆ์ เมื่อเข้าไปหา เข้าไปนั่งใกล้ก็ย่อมได้ฟังธรรม เมื่อฟังได้ฟังธรรม ก็ทำให้มีความเข้าใจ ปัญญาเจริญขึ้นจนถึงสามารถบรรลุเป็นพระอริยบุคคลได้ ธรรมวินัยนี้อันประกอบด้วย บริษัท 4 ก็ย่อมรุ่งเรืองอันเกิดจากการประพฤติดีของทั้งเพศบรรพชิตและเพศคฤหัสถ์

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์