การรู้ลักษณะของสภาพธรรมตามจริงว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย การรู้ลักษณะของสภาพธรรมว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ตามจริง จะเป็นปัจจัยให้เกิด

การรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ดับกิเลสได้ แต่ปัญญาเพียงรู้ลักษณะว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา ยังไม่สามารถดับกิเลสได้จนกว่าปัญญาถึงระดับมรรคจิตจึงดับกิเลสได้ครับ แต่ว่ากิเลสมีมากก็ดับเป็นขั้นๆ ไปครับ แต่การรู้ลักษณะของสภาพธรรมนั้นก็เป็นเหตุที่สำคัญและถูก-ต้องอันนำไปสู่การดับกิเลสได้จนหมดสิ้นครับ

พระโสดาบันดับความเห็นผิดว่าเป็นสัตว์ บุคคลตัวตนได้แล้ว แต่ก็ยังมีกิเลสอื่นๆ

เช่น ความยินดีพอใจในรูป เสียง..เป็นต้น โทสะ มานะ เป็นต้น แต่กิเลสที่ประกอบด้วย

ความเห็นผิดจะไม่เกิดขึ้นเลย คือ จะไม่ยึดถือว่าเป็นคน เป็นสัตว์ บุคคลแล้ว แต่กิเลส

อื่นๆ ก็เกิดขึ้น เช่น มีความเสียใจ แต่เมื่อความเสียใจเกิดขึ้น ก่อนเป็นพระโสดาบันก็ยัง

มีความยึดถือว่าเป็นเราที่เสียใจ แต่เมื่อเป็นพระโสดาบันแล้ว จะไม่ยึดถือความเสียใจและสภาพธรรมใดที่เกิดขึ้นว่าเป็นเราเลยครับ ดังนั้น จึงต่างกันที่ปัญญาที่รู้ถูกต้องตาม

ความเป็นจริงเมื่อเป็นพระโสดาบันก็ไม่มีการยึดถือสภาพธรรมใดๆ ว่าเป็นสัตว์ บุคคลอะไรเลย แม้อกุศลที่เคยเกิดขึ้นก็ตามเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่นี่ครับ....พระโสดาบันและปุถุชน พระโสดาบัน รบกวนถามเรื่องพระโสดาบันค่ะ พระโสดาบัน กับ อนัตตา พระโสดาบันทำไมยังเสียใจ พระโสดาบันมีนิวรณ์หรือไม่ค่ะ อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอขอบพระคุณ