คาถา ว่าด้วยเรื่องก้อนเหล็กแดง [มิลินทปัญหา]

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ธรรมบรรณาการ

มิลินทปัญหา ปัญหาที่ ๑๐

พระเจ้ามิลินท์ ตรัสถามว่า ดูก่อน พระนาคเสน คนหนึ่ง รู้ว่าทำอย่างไรเป็นบาป และบาปนั้น มีโทษอย่างไร อีกคนหนึ่ง ไม่รู้เสียเลย คน ๒ คนนี้ทำบาปด้วยกัน ใครจะบาปมากกว่ากัน

พระนาคเสน ทูลตอบว่า ขอถวายพระพร คนไม่รู้ บาปมากกว่า

พระเจ้ามิลินท์ ตรัสถามว่า ไฉนจึงเป็นเช่นนั้นเล่าเธอ ก็ทางบ้านเมือง ผู้ที่ไม่รู้กฎหมาย กระทำผิดบางอย่าง ย่อมได้รับความลดหย่อนผ่อนโทษเบากว่าผู้รู้กฎหมาย

พระนาคเสน ทูลถามว่า ขอถวายพระพร ก้อนเหล็ก ซึ่งเขาเผาไฟจนแดงโชน คนหนึ่ง รู้ว่าเป็นเหล็กแดง อีกคนหนึ่งไม่รู้ ก็ถ้าจะให้คน ๒ คนนี้ หยิบก้อนเหล็กแดงนั้น คนไหนจะหยิบได้เต็มมือ และ ถูกความร้อนเผามากกว่ากัน

พระเจ้ามิลินท์ ตรัสตอบว่า คนรู้ จะหยิบได้สนิทหรือเธอ ต่อคนไม่รู้ จึงหยิบได้เต็มมือ เมื่อเช่นนั้น ก็ต้องถูกความร้อนเผามากกว่าคนรู้

พระนาคเสน ทูลว่านั่นแล ฉันใด นี่ก็ฉันนั้น ผู้ที่รู้เหตุ รู้ผลแห่งบาปกรรม โดยจริงใจ มีอยู่อย่างไร ขณะเมื่อตนกระทำบาปอยู่ ย่อมเกิดความละอายใจ และความหวาดกลัว ว่า ตนมิสมควรจะกระทำเช่นนั้น ด้วยเกรงว่า ภายหลัง จะได้รับความเดือดร้อนเพราะบาปกรรมนั้น ตามให้ผล เป็นอันว่า มิกล้าที่จะกระทำบาปต่อไปอีก. ส่วนผู้ที่ไม่รู้ว่าทำอย่างไรเป็นบาป และการกระทำนั้น มีโทษเพียงไร ย่อมไม่มีความตะขิดตะขวงใจ อาจทำได้ตามอำเภอใจ แม้บาปหนักๆ ก็ทำได้ โดยที่ตนไม่รู้ว่าการกระทำนั้นๆ ตนจะต้องเป็นผู้รับผลอย่างสาหัส. ขอถวายพระพร ด้วยเหตุนี้แล จึงว่า คนไม่รู้ บาปมากกว่า

พระเจ้ามิลินท์ ตรัสว่า เธอว่านี้ ชอบแล้ว

จบ ชานอชานปัญหา

ขออนุโมทนา