เกรงใจ....!!??

จากการสนทนาธรรมที่มูลนิธิฯ เมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 ก.พ. 52

1 วัน ก่อนการไปอินเดียของท่านอาจารย์สุจินต์และคณะผู้ร่วมเดินทาง

ได้มีสหายธรรมท่านหนึ่ง สอบถามเรื่องการเก็บพระเครื่อง วัตถุมงคล

และหนังสือที่เคยเข้าใจว่าเป็นคู่มือเผยแพร่ธรรมะที่ถูกต้อง

ว่าควรทำอย่างไรดี

จะเอาสิ่งเหล่านั้นไปให้ผู้อื่นก็เกรงเป็นการนำเอาความเห็นผิดไปให้กับผู้รับ

จะทิ้งหรือเผาทำลาย ก็ไม่แน่ใจว่าควรทำมั้ย

หรือจะเก็บไว้อย่างมิดชิดไม่ให้ใครเห็นดี

และได้มีผู้ร่วมสนทนาในเรื่องนี้อีก 2-3 ท่าน

(อินดี้ก็ด้วย... (ก่อนนี้) มีหนังสือดังว่า ทั้งที่ได้รับแจกมาและหาซื้ออ่านเอง...เพียบ)

* * *

อาจารย์วิทยากรสองท่าน ได้ตอบคำถามพอสรุปความได้ว่า

เรามักคิดว่า...ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ จึงไม่กล้าทิ้งวัตถุเหล่านั้น

หรือไม่ก็เพราะหวังผล หวังว่าจะได้รับอะไรที่วาดหวังไว้จากวัตถุดังกล่าว

หรือกลัวว่า ถ้าทิ้งหรือทำลายไป อาจได้รับอันตรายจาก...สิ่งที่คิดว่าเป็นมงคล !?

ความจริงแล้วก็คือ การถือมงคลตื่นข่าวนั่นเอง

อาจารย์วิทยากรท่านบอกว่า เมื่อก่อน ท่านเองก็เคยมีและได้ทิ้งของเหล่านั้นไปแล้ว

กระดาษที่มีเนื้อหาเป็นมิจฉาทิฏฐิ ที่เอามาผสมผเสไปกับพระพุทธพจน์เหล่านั้น

ท่านก็ทั้งทิ้งไปบ้าง ชั่งกิโลขายบ้าง

* * *

อีกอย่าง หากไม่ติดว่าเป็นหนังสือ ความจริงก็เป็นเพียงแค่กระดาษ แค่วัตถุ

ทั้งปัจจุบันนี้ก็มีพระไตรปิฎกภาษาไทยพร้อมอรรถกถาแปลให้อ้างอิงศึกษาแล้ว

จะมามัวเสียดายวัตถุที่เป็นการกล่าวผิดเหล่านั้นหรือ จะเก็บไว้ทำไม

คุณ shumporn.t ซึ่งมาจากเชียงใหม่ได้สรุปคำตอบของอาจารย์วิทยากรได้ชัดเจนว่า

เป็นการสะกิดเตือนอีกครั้งว่า เกรงใจอกุศล (อีกแล้ว)

นั่งฟังอยู่ด้วยจึงสะดุ้งและได้คิดเหมือนกันว่า

ที่ถูกที่ควรแล้ว ความเกรงใจ มีความหมายอย่างไร

ควรเกรงใจหรือไม่ควรเกรงใจในอะไร

อ้างอิงจาก พจนานุกรมไทย ISBN 974-245-491-4

เกรง [เกรง] ก.,ว. ขลาด ไม่กล้า ขาม กลัว หวั่นใจ ไม่กล้าทำผิด

เกรงใจ ก.,ว. ไม่อยากให้ลำบากหรือรำคาญใจ, ไม่กล้ารบกวน, เห็นใจ

* * หมายเหตุ ก. - กริยา ว. - วิเศษณ์

* * * * *

บ่อยครั้ง ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ...นึกคิดพิจารณาดีๆ แล้ว อินดี้มักที่จะ

ไม่อยากให้ อกุศล (กิเลสของตน) ลำบากหรือรำคาญใจ (เดี๋ยวไม่สนุก)

ไม่กล้ารบกวน อกุศล (กิเลสของตน...อีกนั่นแหละ...กลัวจะโกรธ)

เห็นใจ อกุศล (ด้วยกิเลสโลภะของตน...อีกแล้ว คิดเอาเองว่า ไม่เป็นไรมั้ง)

...โอ้โห

พลั้งเผลอเกรงใจอกุศลบ่อยมากๆ ทีเดียว

ต้องขอบพระคุณสหายธรรมที่ถามคำถามนี้ขึ้นมา

กราบขอบพระคุณอาจารย์วิทยากรทั้งสองท่านและคุณ shumporn.t

กราบอนุโมทนาทุกท่านจริงๆ

ต่อไปคงต้องสังเกตและพิจารณาให้ถี่ถ้วนว่า...เวลาที่เกรงใจ

จริงๆ แล้วขณะนั้น

เป็นการเกรงใจอกุศล

หรือ

เกรงกลัวบาปอกุศล...จึงเกรงใจ จึงทำหรือไม่ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดลงไป กันแน่

ขออนุโมทนาค่ะ