รู้ตัวว่าผิดแล้วสารภาพผิด [กัสสปมันทิยชาดก]

 
JANYAPINPARD
วันที่  3 มี.ค. 2552
หมายเลข  11442
อ่าน  1,103

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๔- หน้าที่ 450

๒. กัสสปมันทิยชาดก ว่าด้วยรู้ตัวว่าผิดแล้วสารภาพผิด

[๔๕๖] ข้าแต่ท่านกัสสปะ เด็กหนุ่มจะด่าแช่ง หรือจะตีก็ตาม ด้วยขอความเป็นเด็กหนุ่ม บัณฑิตผู้มีปัญญาย่อมอดทนความผิดที่พวก เด็กทำแล้วทั้งหมดนั้นได้. [๕๔๗] ถ้าแม้สัตบุรุษทั้งหลายวิวาทกัน ก็กลับ เชื่อมกันได้สนิทโดยเร็ว ส่วนคนพาลทั้ง- หลายย่อมแตกกันเหมือนภาชนะดิน เขา ย่อมไม่ถึงความสงบเวรกันได้เลย. [๕๔๘] ผู้ใดรู้โทษที่ตนล่วงแล้ว ๑ ผู้ใดรู้แสดง โทษ ๑ คนทั้งสองนั้นย่อมพร้อมเพรียงกัน ยิ่งขึ้น ความสนิทสนมของเขาย่อมไม่เสื่อม คลาย. [๕๔๙] ผู้ใด เมื่อคนเหล่าอื่นล่วงเกินกัน ตน เองสามารถจะเชื่อมให้สนิทสนมได้ ผู้นั้น แลชื่อว่าเป็นผู้ประเสริฐยิ่ง ผู้นำภาระไป ผู้ ทรงธุระไว้. จบ กัสสปมันทิยชาดกที่ ๒

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
suwit02
วันที่ 4 มี.ค. 2552

สาธุ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
opanayigo
วันที่ 4 มี.ค. 2552

อนุโมทนาค่ะ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ