เรื่องอานิสงส์ที่ส่งผลในสุคติอันยาวนานๆๆๆๆ
ผมมีความสงสัยว่า
อานิสงส์ที่ส่งผลอันยาวนานมากๆ เช่นผู้ที่บูชาพระเจดีย์ ด้วยความเลื่อมใส ศรัทธาและเคารพด้วยดอกไม้ของหอม ที่ผมเคยได้ฟังมา ในตอนหนึ่งของพระไตรปิฏก
ซึ่งมานพผู้นั้น ตายก็ไปบังเกิดในพรหม 80 ครั้ง
ตายจากพรหม ก็มาอุบัติเป็นจอมเทพในสวรรค์ทุกชั้น
ตายจากจอมเทพ ก็ลงมาเป็นพระมหาจักรพรรดิ์ อีก 500 ครั้ง
ตายจากพระมหาจักรพรรดิ์ ก็เป็นกษัตริย์ในประเทศราชอีก หลายครั้งมากๆ
และก็ตายเกิดในมนุษย์อีกมาก แต่เกิดเป็นเศรษฐี คหบดี อีกหลายร้อยครั้ง
มานพผู้นี้ไม่รู้จักทุคติเลย จนบรรลุอรหัตตผล เข้าพระนิพพานในที่สุด
การที่ผมฟัง ผมก็เชื่อนะครับ แม้ตัวเลขจะมากขนาดนี้ เพราะเป็นพระธรรมของพระพุทธองค์
แต่ขอถามเพื่อประดับความรู้ครับว่า
1. การมาเกิดเป็นมนุษย์ จะไม่มีช่วงทำอกุศลหรือครับ ต้องมีแน่
เพราะผู้นี้เกิดหลายครั้งคงไม่ใช่โสดาบัน แต่ทำไมเกิดแต่ในสุคติภูมิทั้งนั้น ผมก็ไม่เข้าใจขอคำอธิบายครับ
ตามหลักฐานมีข้อความปรากฏอย่างนั้น เพราะท่านเหล่านั้นมีกุศลเจตนาอันแรงกล้าและเมื่อบังเกิดขึ้นในมนุษย์ในบางช่วง โอกาสที่จะทำอกุศลกรรมที่มีกำลัง ย่อมไม่มีเพราะเกิดในสกุลสูง ชีวิตมีแต่ความสุข อุปนิสัยที่ดีก็สะสมมามาก จึงทำให้ท่านทำแต่ความดี และทำให้เกิดในสุคติภูมิต่อกันไป..
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บุคคลผู้ที่ยังไม่ได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน ย่อมมีโอกาสที่จะไปสู่อบายภูมิได้ เพราะเป็นผู้ปิดประตูอบายยังไม่ได้ การไปเกิดในอบายภูมิ เป็นผลของอกุศลกรรมเท่านั้นแต่ผู้ที่เจริญกุศลประการต่างๆ มั่นคงในกุศลธรรม เป็นผู้ไม่ประมาทในอกุศลแม้เพียงเล็กน้อย ย่อมมีสุคติเป็นที่หวังได้ สำหรับบุคคลที่ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ห่างไกลจากกิเลสโดยประการทั้งปวง กว่าที่ท่านจะถึงความเป็นพระอรหันต์ได้นั้น ในภพชาติที่ผ่านๆ ท่านเป็นผู้ที่สะสมอบรมมาบารมีมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน มีจิตใจน้อมไปในการเจริญกุศลประการต่างๆ พร้อมทั้งได้สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก ด้วยการฟังพระธรรมจากพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ มาแล้วทั้งนั้น เหตุย่อมสมควรแก่ผล ครับ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ควรเข้าใจว่ากุศลกรรมและอกุศลกรรมนั้นมีหลายระดับคือกุศลกรรมบางอย่างก็มีผล
มีอานิสงส์ไม่มาก กุศลกรรมบางอย่างก็มีผล มีอานิสงส์มาก อกุศลกรรมบางอย่างให้ผล
ไม่มาก อกุศลกรรมบางอย่างให้ผลมาก
ตามตัวอย่างที่กล่าวมานั้นกุศลธรรมที่เป็นไปในการบูชาบุคคลผู้เลิศ สูงสุด บูชาบุคคล
ผู้มีคุณธรรมเป็นอจินไตย (ไม่ควรคิด) วิบาก (ผลของบุญ) ก็เป็นอจินไตย (ไม่ควรคิด)
การบูชาบุคคลผู้เลิศสูงสุด ผู้มีคุณธรรมหาประมาณไม่ได้ อานิสงส์ก็มากหาประมาณ
ไม่ได้เช่นกัน ดังนั้นแม้อกุศลที่เคยทำไว้ในกาลก่อน หากอกุศลนั้นไม่ได้มีกำลังมากถึง
ขนาดเป็นอนันตริยกรรมแล้ว กุศลที่ได้ทำไว้กับพระรัตนตรัยย่อมมีผลมากและย่อมเป็น
ปัจจัยให้ได้เกิดในสุคติภูมิได้ยาวนาน เพราะว่าบุญในการบูชาพระรัตนตรัยนั้น เป็นสิ่งที่
จะประมาณหรือวัดไม่ได้เลยครับ ที่สำคัญ ที่ว่ายาวนานหากเปรียบเทียบกับสังสารวัฎฏ์แล้ว ก็ไม่ได้ยาวนานเลย เพียง
เล็กน้อยและก็ต้องกลับไปเกิดในทุคติอีก ดังนั้นสิ่งที่ไม่ควรประมาทคือการศึกษา
พระธรรมให้เข้าใจ อันเป็นไปเพื่อการดับกิเลสไม่เกิดอีกครับ ขออนุโมทนา
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓-หน้าที่ 356
เรื่องพระเจดีย์ทองของพระกัสสปทสพล
" ใครๆ ไม่อาจเพื่อจะนับบุญของบุคคลผู้บูชาอยู่ซึ่งท่านผู้ควรบูชาคือพระพุทธเจ้า
หรือว่าพระสาวกทั้งหลายด้วย ผู้ก้าวล่วงปปัญจธรรมเครื่องเนิ่นช้าได้แล้ว ผู้มีความ
เศร้าโศก และความคร่ำครวญ อันข้ามพ้นแล้ว (หรือว่า) ของบุคคลผู้บูชาอยู่ ซึ่งท่าน
ผู้ควรบูชาเช่นนั้นเหล่านั้น ผู้นิพพานแล้วไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ ด้วยการนับแม้วิธีไรๆ
ก็ตาม ว่าบุญนี้มีประมาณเท่านี้ " ดังนี้.
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๑ - หน้าที่ 10 ด้วยประการอย่างนี้ พระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นอจินไตย พระธรรมของพระพุทธเจ้า
ทั้งหลายเป็นอจินไตย เมื่อบุคคลเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าและพระธรรมอันเป็นอจินไตย
ย่อมมีวิบากเป็นอจินไตย
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์