ศึกษาธรรมทำไม?

สำหรับผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการศึกษาการฟังพระธรรม เช่น พระอรหันต์

พระอนาคามี พระสกทาคามี พระโสดาบัน ท่านไม่มีความสงสัยว่าศึกษาทำไม

ศึกษาเพื่ออะไร แม้กัลยาณปุถุชนทั้งหลายเมื่อได้ฟังพระธรรม ทำให้เข้าใจความจริงรู้สิ่งที่ถูก รู้สิ่งที่ผิด รู้สิ่งใดควรประพฤติ รู้สิ่งใดควรเว้น รู้ทางดำเนิที่ถูกต้อง เมื่อยังไม่บรรลุเป็นพระอริยบุคคล ก็ได้สะสมอบรมอินทรีย์บารมีเพื่อภพต่อไป ทำให้เมื่อตายไปเกิดในสวรรค์ หรือทำให้เกิดในสกุลสูงถึงพร้อมด้วยโภคสมบัติ นี่คือประโยชน์จากการฟังพระธรรมซึ่งมีค่ายิ่งกว่าการศึกษาสิ่งใดๆ ในโลกนี้...ส่วนประเด็นที่สองก็ไม่ต้องสงสัย เพราะพระองค์ท่านสะสมการเป็นบรรพชิตมานับภพชาติไม่ถ้วน และสะสมเพื่อการเป็นพระพุทธเจ้า ช่วยเหลือสัตว์โลกให้พ้นจากทุกข์

ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มที่ ศึกษาไปเพื่ออะไร

1. ศึกษาธรรมะเพื่อให้รู้จักความจริง จนกว่าจะเข้าใจขึ้นว่าที่เห็น ได้ยิน ฯลฯ ไม่ใช่เรา

2. พระองค์ท่านตรัสว่า เราจะรื้อสัตว์ ขนสัตว์ให้ออกจากสังสารวัฏฏ์ เราตรัสรู้แล้ว จะ

ช่วยผู้อื่นให้ตรัสรู้ด้วย เราข้ามพ้นแล้ว จะช่วยผู้อื่นให้ข้ามพ้นด้วย เราหลุดพ้นแล้ว จะ

ช่วยผู้อื่นให้หลุดพ้นด้วย

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

แต่ละบุคคล มีการสะสมอุปนิสัยมาแตกต่างกัน มีพฤติกรรมที่แตกต่างกันออกไปตามการสะสม เป็นไปตามเหตุตามปัจจัยไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง จะเป็นเครื่องขัดเกลากิเลสที่แต่ละบุคคลได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ จะเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เป็นที่พึงสำหรับผู้ที่ได้ฟัง ได้ศึกษาอย่างแท้จริง ดังนั้น ผู้ที่ได้สะสมเหตุที่ดีมาเท่านัน ถึงจะได้มีโอกาสฟัง ได้ศึกษา และเมื่อมีความเข้าใจเพิ่มขึ้นไปตามลำดับ ย่อมจะได้รับประโยชน์จากพระธรรมจริงๆ สูงสุด คือ การเป็นผู้หมดจดจากกิเลส แต่ก็เป็นเรื่องที่ไกลมาก จึงต้องค่อยๆ สะสมความเข้าใจไปตามลำดับ โอกาสที่มีค่าสำหรับชีวิตนั้นก็คือ มีโอกาสได้ฟัง ได้ศึกษาพระธรรม และได้เข้าใจพระธรรมซึ่งเป็นการตรัสรู้ของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า สำหรับผู้เริ่มฟัง เริ่มศึกษา ย่อมจะเห็นว่าพระธรรม เป็นเรื่องยาก แม้แต่ผู้ที่ได้ฟัง ได้ศึกษามาบ้างแล้ว ก็ยังยาก เพราะตามความเป็นจริง พระธรรม เป็นเรื่องละเอียด ยาก ลึกซื้ง แต่ก็ไม่ควรที่จะท้อถอย เพราะเมื่อไม่ท้อถอยในการฟัง ในการศึกษาแล้ว ความเข้าใจก็จะค่อยๆ เจริญขึ้นไปตามลำดับ จนกระทั่งถึงความสมบูรณ์พร้อมของปัญญาได้ในที่สุด ที่สำคัญ คือ ไม่ขาดการฟังฟัง เพื่อความเข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริง ครับ

พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า กว่าที่พระองค์จะได้ตรัสรู้นั้น ต้องบำเพ็ญพระบารมีมาตลอดระยะเวลาถึงสี่อสงไขยกับอีกแสนกัปป์ ถ้าย้อนไปถึงนึกในพระทัยว่าจักเป็นพระพุทธเจ้า เจ็ดอสงไขย และได้เปล่งพระวาจาออกมาว่าจักเป็นพระพุทธเจ้าถึงเก้าอสงไขย เมื่อรวมกับบำเพ็ญพระบารมีเพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า แล้ว ได้ถึงยี่สิบอสงไขยกับอีกแสนกัปป์ ทั้งหมดนั้นไม่ใช่เพื่อตัวพระองค์เพียงพระองค์เดียว แต่เพื่อประโยชน์ของสัตว์โลกทั้งหลายทั้งปวงอย่างแท้จริง เพราะพระองค์ทรงอนุเคราะห์สัตว์โลกด้วยการแสดงพระธรรมตามสมควรแก่อัธยาศัย มีผู้ที่ได้รู้แจ้งอริยสัจจธรรม ถึงความเป็นผู้หมดจดจากกิเลส สิ้นทุกข์โดยประการทั้งปวง มีมากมายนับจำนวนไม่ถ้วนนอกจากนั้นแล้ว พระอริยบุคคลขั้นอื่น รวมถึงผู้ที่ถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นที่พึ่งในภายหน้า ก็มีเป็นจำนวนมากนับไม่ถ้วนเช่นเดียวกันทั้งหมดทั้งปวงนั้น แสดงถึงพระมหากรุณาคุณของพระองค์ที่มีต่อสัตว์โลก ครับ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 70

เราเป็นพราหมณ์ นามว่าสุเมธ เรานั่งอยู่ในที่ลับได้คิดอย่างนี้ว่าขึ้นชื่อว่าการเกิด

ในภพใหม่เป็นทุกข์ การแตกทำลายของร่างกายก็เป็นทุกข์ การตายด้วยความหลง

ก็เป็นทุกข์ การถูกชราย่ำยีก็เป็นทุกข์. ก็ในกาลนั้น เรามีความเกิดเป็นธรรมดา มี

ความชราเป็นธรรมดา มีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จักแสวงหาพระนิพพานอันไม่แก่

ไม่ตาย อันเป็นแดนเกษม อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์