ปฏิสนธิจิต กับ การเจริญปัญญา

ในหนังสือปรมัตถธรรมสังเขป หน้า 256 กล่าวถึงปฏิสนธิจิตที่เป็นกุศลวิบาก เกิด

กับ อโลภและอโทสเจตสิกไม่มีปัญญาเจตสิกเกิดร่วมด้วย เป็นทวิเหตุกบุคคล ระบุว่า

บุคคลนั้นจึงไม่สามารถบรรลุฌานหรือโลกุตรธรรมในชาตินั้น ถ้าอย่างนั้น

อเหตุกบุคคล ปฏิสนธิจิตโดยไม่มี โสภณเจตสิกเกิดร่วมด้วย ทวิเหตุกบุคคล

ปฏิสนธิจิตโดยมี อโลภะและอโทสเจตสิกเกิดร่วมด้วยจะทำสิ่งใดได้บ้าง ขั้นใด เพื่อ

ผลอะไรในอนาคต

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

จากความเห็นที่ 2 แม้อเหตุกบุคคลและทวิเหตุกบุคคลจะไม่สามารถบรรลุในชาตินั้นได้ แต่ก็สามารถ

อบรมปัญญาได้ อันเป็นเหตุจจัยให้เกิดเป็นติเหตุกบุคคล ประกอบด้วยปัญญาและ

สามารถบรรลุได้ในอนาคตข้างหน้าครับ ดังนั้นการฟังพระธรรมจึงเป็นเหตุสำคัญ อัน

เป็นอุปนิสัยให้เป็นผู้ประกอบด้วยปัญญาเมื่อเกิดในชาติต่อๆ ไปครับ แม้พระโพธิสัตว์เองก็ไมได้เกิดมาด้วยติเหตุกบุคคล (ประกอบด้วยปัญญา) ทุกครั้ง

บางชาติท่านก็เป็นสัตว์เดรัจฉานแต่ท่านก็เจริญกุศล อบรมปัญญาได้แม้จะไม่บรรลุก็ตามแต่เป็นอุปนิสัยในอนาคตให้ได้บรรลุธรรม ทำขณะนี้ให้ดีที่สุดคืออบรมปัญญา

ด้วยการศึกษาพระธรรม ขออนุโมทนาครับ

เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ.......เหตุให้เกิดปัญญา เหตุให้เกิดปัญญาและกำลังของปัญญา ! อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขออนุโมทนาค่ะ

ไม่แน่นอน คนที่ปฏิสนธิเป็นทวิเหตุ ถ้าขณะที่ฟังธรรมด้วยความตั้งใจและเข้าใจ ขณะ

นั้นก็เป็นกุศลที่ประกอบด้วยปัญญา ส่วนคนที่ปฏิสนธิด้วยติเหตุมีปัญญาเกิดร่วมด้วยก็

จริง แต่คนละขณะจิต เช่น ขณะที่ฟังธรรมก็ไม่ได้เป็นกุศลตลอดหรือฟังไม่เข้าใจ ขณะ

นั้นก็ไม่ประกอบด้วยปัญญา ส่วนคนที่จะรู้ลักษณะของภวังคจิต ต้องเป็นพระพุทธเจ้า

พระสารีบุตร ฯลฯ