ภวิสฺสติ กมฺมํ น ภวิสฺสติ กมฺมวิปาโก
เมตตา 
วันที่ 29 มี.ค. 2552
หมายเลข 11814
อ่าน 1,384
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๒ - หน้าที่ 420
ท่านถือเอาวิบากอันควรให้ผลในภพอนาคต แห่งกรรมที่ควรทำในภพอนาคต
แล้วจึงกล่าวว่า ภวิสฺสติ กมฺมํ ภวิสฺสติ กมฺมวิปาโก กรรมจักมี ผลแห่งกรรมจักมี.
ท่านถือเอาวิบากอันไม่ควรให้ผล ด้วยบกพร่องปัจจัยแห่งกรรมอนาคตนั้น
และไม่ควรให้ผลของผู้ควรปรินิพพานในภพอนาคต แล้วจึงกล่าวว่า ภวิสฺสติ กมฺมํ
น ภวิสฺสติ กมฺมวิปาโก กรรมจักมี ผลแห่งกรรมจักไม่มี.
ท่านแสดงกรรมอนาคตอย่างนี้ไว้ ๒ อย่าง ด้วยอำนาจแห่งวิบากและมิใช่
วิบากในอนาคต
ขอความกรุณาช่วยอธิบายที่กล่าวว่า ท่านถือเอาวิบากอันไม่ควรให้ผล ด้วยบกพร่องปัจจัยแห่งกรรมอนาคตนั้น และไม่ควรให้ผลของผู้ควรปรินิพพานในภพอนาคต แล้ว
จึงกล่าวว่า ภวิสฺสติ กมฺมํ น ภวิสฺสติ กมฺมวิปาโก กรรมจักมี ผลแห่งกรรมจักไม่มี
ขอขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ.
ความคิดเห็นที่ 1
prachern.s
วันที่ 30 มี.ค. 2552
ข้อความทั้งหมดที่ท่านสงสัยเป็นการกล่าวถึงกรรมในอนาคตและวิบากในอนาคตตัวอย่างเช่น ชาตินี้เป็นพระอนาคามีบุคคล เมื่อเกิดชาติใหม่ไม่นานท่านก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ ก่อนที่จะเป็นพระอรหันต์ท่านก็มีกุศลกรรมมีฌานกุศล เป็นต้น แต่เมื่อท่านบรรลุเป็นพระอรหันต์แล้วปรินิพพาน เมื่อพูดถึงชาตินี้ กรรมในอนาคตจักมีและผลของกรรมในอนาคต คือชาติที่ ๓ เป็นต้นไปไม่มี เพราะเมื่อขันธ์ดับหมดแล้ววิบากคือผลของกรรมก็เกิดขึ้นไม่ได้...
