ละความไม่รู้นามธรรมและรูปธรรมไปทีละน้อย

ถ. สติปัฏฐาน ผมก็ยังไม่ทราบว่าลักษณะที่แท้จริงเป็นอย่างไร คือบางครั้งที่ผมฟังอาจารย์บรรยายแนวทางเจริญวิปัสสนาเวลาตั้งใจฟังอยู่ก็รู้เรื่องด้วย และมีสติรู้ว่าที่ฟังนั้นอาจารย์บรรยายอะไรก็รู้เรื่อง แต่ว่าไม่ได้พิจารณาให้เป็นรูปเป็นนามในขณะนี้ ไม่ทราบว่าจะเป็นสติปัฏฐานหรือเปล่า

สุ. ขณะที่ไม่รู้ว่าเป็นนามธรรมเป็นรูปธรรม ก็มีความยึดถือสภาพธรรมเป็นตัวตนอยู่เต็ม ซึ่งความเป็นตัวตนที่มีอยู่เต็มนี้จะละคลายหมดไปได้ก็ด้วยสติที่ระลึกรู้ พิจารณาศึกษาเข้าใจลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมที่กำลังปรากฏทีละน้อย

ความรู้ที่เกิดขึ้นทีละน้อยนั้น ละความไม่รู้นามธรรมและรูปธรรมไปทีละน้อย จะละให้หมดสิ้นไปทันทีไม่ได้ เพราะเมื่อสติเกิดจะรู้ชัดทันทีไม่ได้ว่าสภาพธรรมที่ปรากฏนั้นเป็นนามธรรมเป็นรูปธรรม ความรู้ที่เกิดขึ้นทีละน้อยนั้นน้อยจนกระทั่งไม่รู้สึก เปรียบเหมือนการจับด้ามมีด ซึ่งด้ามมีดก็เริ่มสึกไปทีละน้อยจริงๆ เพราะเป็นจิรกาลภาวนา (๑)

บางท่านก็ไม่พอใจที่สติและปัญญาเจริญขึ้นทีละน้อยๆ ซึ่งก็ไม่มีหนทางอื่น เพราะถ้าไม่พอใจและผสมวิธีอื่นก็จะทำให้ยุ่งยิ่งขึ้น

๑ ปรมัตถทีปนี อรรถกถาขุททกนิกาย จริยาปิฎก นิทานกถา

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป