โลภ คือ เครื่องกั้นไม่ให้รู้สักที

สาธุ

เมื่อฟังพระธรรมแล้วไม่เข้าใจ ควรรู้ความจริงว่าก็ยังไม่เข้าใจ ให้เพียรพิจารณาฟังต่อ

ไป ด้วยเจตนาเพื่อการเจริญมหากุศลคือการฟังพระธรรม

ขณะฟังนั้นให้รู้ว่าเป็นจิตได้ยิน จิตคิดพิจารณาไตร่ตรอง พร้อมด้วยสภาพธรรม

ฝ่ายกุศลอื่นๆ ประกอบ ไม่ใช่เราเลย เมื่อสภาพธรรมมีการปรุงแต่งเพียงพอ ก็จะมีความ

เข้าใจได้ไปทีละขั้นๆ นั่นคือสภาพธรรมคือปัญญาทำหน้าที่ ไม่ใช่ตัวเราเช่นกัน

ที่ยังไม่เข้าใจ แล้วคิดว่าเป็นตัวเรายังไม่เข้าใจ ตัวเราอยากเข้าใจ ทันทีที่คิดว่าเป็นตัว

เรา และอยากเข้าใจ ก็เป็นอกุศลธรรมกั้นความรู้ความเข้าใจไม่ให้เกิดขึ้นครับ

ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

สังขารขันธ์เนียนมาก และปรุงแต่งอยู่ทุกขณะ

ขออนุโมทนาค่ะ

เพียงฟังให้เข้าใจขึ้นเรื่อยๆ ว่า " ธรรมะเป็นธรรมะ "โลภะก็เป็นธรรมะ แต่พอไม่รู้ว่าโลภะเป็นธรรมะ...ก็เลยวุ่นวายหลงทำตามอำนาจของโลภะ เช่น อยากจะทำนี่ให้รู้นั่น ...อยากจะทำนั่นให้รู้โน่นถ้ายังไม่รู้จักโลภะ ก็จะต้องถูกโลภะหลอกลวงอยู่ร่ำไปแต่อกุศลที่น่ากลัวกว่าอกุศลใดๆ ก็คือ อวิชชา (ความไม่รู้) ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้น...ที่จะทำให้รู้จักธรรมะทั้งปวงตามความเป็นจริงขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ท่านอาจารย์สุจินต์.....หลายคนก็คงจะคิดว่า เมื่อไหร่จะรู้ลักษณะของนามธรรมซักที

นะคะ ฉวยโอกาสอีกแล้วค่ะ เห็นไหมคะ ไม่รู้เลยว่าถูกฉวยโอกาสตลอดเวลา เมื่อไหร่

เห็นโลภะ เมื่อนั้นจะค่อยๆ รู้จักธัมมะค่ะ ซึ่งเหมือนเพื่อนสนิทนะคะ ข้อที่สำคัญที่สุด

ถ้าไปฉวยโอกาสตอนสุดท้ายใกล้จะจากโลกนี้ไป ก็แล้วแต่ว่าถ้าขณะนั้นจิตเศร้าหมอง

เป็นอกุศลนะคะ ไม่มีทางที่จะทำให้จิตที่เป็นปฏิสนธิขณะแรกต่อจากจุติจิต เกิดใน

มนุษย์หรือสวรรค์ได้เลย อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

โลภเกิด ก็ระลึกรู้........

ไม่เข้าใจเกิด ก็ระลึกรู้.........

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

เมื่อไหร่เห็นโลภะ เมื่อนั้นจะค่อยๆ รู้จักธัมมะค่ะ ซึ่งเหมือนเพื่อนสนิทนะคะ

"โลภ" เนียนมากจริงๆ เหมือนเพื่อนสนิทที่แฝงตัวอยู่ใกล้ๆ ไม่ยอมห่าง

ขออนุโมทนาค่ะ