หนังสือที่ชื่อ“ปรมัตถธรรมสังเขปฯ”

เพียงแค่ใด้อ่านครั้งแรกเท่านั้นก็มีความรู้สึกเช่นนี้มีไม่มากต้องขอแสดงความยินดีด้วย

แม้จะรู้สึกว่ายากและเร่งอ่านให้เข้าใจมากๆ เร็วๆ ไม่ได้ แต่หลังจากที่อ่านแบบสะสม (ย้อนไปอ่านใหม่ตั้งแต่เริ่มก็หลายครั้ง) และค่อยๆ ทำความเข้าใจ (เพิ่งไปถึงตอน 'จิตตสังเขป บทที่ 4') ก็พอจะเริ่มรู้ทันจิตตนเองบ้างแล้ว

มีความเห็นด้วยว่า เล่มนี้เป็นประโยชน์ ยิ่งกว่าหนังสือที่ปรากฏเป็นเรื่องราว คน สัตว์ บุคลใดๆ ที่ตัวเองเคยอ่านมาทั้งหมด (ยังขอสงวนพระไตรปิฏก ที่ยังไม่ได้อ่านเอาไว้ก่อน..เพราะขอให้ผ่านเล่มนี้ให้ได้ก่อน สู้ๆ !)

ขออนุโมทนาขอบพระคุณในเมตตาของอาจารย์ เช่นกันครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณfamครับที่มีโอกาสอันประเสริฐที่ได้อ่านหนังสือปรมัตถธรรมสังเขป ของท่านอาจารย์สุจินต์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราจะเห็นในความมีเมตตาของท่านอาจารย์ ที่เกื้อกูล แสดงธรรมทั้งในหนังสือ และการสนทนาธรรม โดยความเป็นผู้ตรงและมั่นคงในพระธรรม

จึงขอกราบบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ และอาจารย์ท่านอื่นๆ ที่ร่วมแสดงธรรม สนทนาธรรม เพื่อความเห็นถูก เข้าใจถูก มา ณ โอกาสนี้

ขออนุโมทนาครับ

1. อ่านดีมาก และเป็นแนวทางให้อ่านพระไตรปิฏกเข้าใจขึ้นค่ะ

2. เป็นการรวบรวมคำสอนของพระพุทธเจ้าที่เป็นพระอภิธรรมโดยย่อ

3. ไม่ทั้งหมด แต่เป็นแนวทางอบรมปัญญาและศึกษาค้นคว้าพระไตรปิฏกต่อ

อ่านแล้วดีครับ แต่จะดีมากถ้าอ่านใจของตัวเอง แล้วมีคู่มือเล่มนี้เป็นผู้ช่วย

ในการอ่านใจในแต่ละวันตั้งแต่ลืมตาตื่นจนนอนหลับจะค่อยๆ เห็น

ในสิ่งที่ยากเพราะลึกซึ้ง

เพราะยังมีหนังสือ ๖ เล่ม ที่ยังต้องอ่านแล้วอ่านอีกอ่านตลอดชีวิตก็ยังไม่จบ

ไปไหนหนังสือ ๖ เล่มนี้ก็ไปด้วย ไม่ว่าที่โล่งหรือที่แจ้ง

มีทั้งสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เฉยๆ บ้าง

(ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ๖ เล่ม ที่ยังติดอยู่มากที่ ต้องศึกษาไปอีกนานแสนนาน)

1.ท่านที่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้มาแล้วมีท่านใดบ้างที่รู้สึกแบบเดียวกับดิฉัน.
.
.โดยส่วนตัวแล้ว.......ข้าพเจ้าไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด ที่แสดงอยู่ในหนังสือเล่มนี้

จึงต้องมีการฟังคำอธิบาย จากท่านผู้เรียบเรียง...คือ ท่านอาจารย์สุจินต์ ประกอบด้วย

จึงจะค่อยๆ เข้าใจขึ้นได้ แบบค่อยเป็นค่อยไป.
แต่หนังสือเล่มนี้...เป็นหนังสือที่ใช้ทบทวน และเทียบเคียงกับสิ่งที่ได้ฟัง

เพื่อความเข้าใจในสิ่งที่ได้ฟังได้อย่างมั่นคงยิ่งขึ้น.
เพราะการอ่านจาก พระอภิธรรมปิฏกโดยตรง...ไม่ง่ายเลย สำหรับข้าพเจ้า.
แม้จะเป็นหนังสือเล่มแรกของ มศพ. ที่ข้าพเจ้าได้รับ...และได้อ่านทำให้รู้ว่า...ธรรมะ คือ ปรมัตถธรรม ซึ่งไม่เคยรู้มาก่อนเลยและทุกวันนี้...ก็ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ.
..............................

อ่านแล้วชอบมากๆ ไม่อยากวางเลย ตั้งแต่แรกเหมือนกัน

แต่ว่า...เป็นหนังสือเล่มแรก ที่อ่านได้แค่วันละหนึ่งหน้า

วันรุ่งขึ้น จะอ่านต่อหน้าถัดไป โดยอ่านทบทวนหน้าแรกก่อนอ่านต่อ

กลับรู้สึกเหมือน เพิ่งอ่านหน้าแรกนั้น เป็นครั้งแรก ทุกที

จนป่านนี้ จึงไม่ไปถึงไหน และยังอ่านไม่จบ

และไม่แน่ใจว่า จะอ่านได้ครบทุกหน้าวันไหน

และ จะสามารถเข้าใจได้ทุกหน้าเมื่อไร

เพราะแสนยากและละเอียดลึกซึ้งอย่างมาก

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ