นางพราหมณีมารดาท่านพระสารีบุตร

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑- หน้าที่ 386

ท้าวมหาราชทั้ง ๔ อุบาสิกา นางพราหมณีถามว่า พ่อ เจ้าเป็น

ใหญ่กว่าท้าวมหาราชทั้ง ๔ หรือ ตอบว่าอุบาสิกา ท้าวมหาราช

เหล่านั้นก็เหมือนคนวัดทรงถือพระขรรค์อารักขา ตั้งแต่พระศาสดา

ของเราทรงถือปฏิสนธิ ถามว่าครั้นท้าวมหาราชเหล่านั้นกลับไปแล้ว

ใครมาอีกละลูก ตอบว่าท้าวสักกะจอมเทพ ถามว่าเจ้าเป็นใหญ่กว่า

ท้าวเทวราชหรือลูก ตอบว่าอุบาสิกา ท้าวสักกะนั้นก็เหมือนสามเณรถือ

ของ เมื่อพระศาสดาของเราลงจากดาวดึงส์ ก็ทรงถือบาตรและจีวรลง

มา ถามว่า ครั้นท้าวสักกะนั้นเสด็จกลับแล้ว ใครสว่างจ้ามาล่ะลูก

ตอบว่า อุบาสิกาผู้นั้นชื่อท้าวมหาพรหม ชั้นสุทธาวาส เป็นทั้งผู้มีบุญ

คุณ ทั้งครูของแม่ จ้ะ ถามว่าเจ้ายังเป็นใหญ่กว่าท้าวมหาพรหมอีกหรือ

ตอบว่า จ้ะ อุบาสิกา ได้ยินว่า ในวันที่พระศาสดาของเราประสูติ

ท้าวมหาพรหมทั้ง ๔ ชื่อนี้ ใช้ข่ายทองมารับพระมหาบุรุษ ครั้งนั้น เมื่อ

นางพราหมณีคิดว่า บุตรของเรายังมีอานุภาพถึงเพียงนี้ พระผู้มีพระภาค

เจ้าศาสดาของบุตรเรา จะมีอานุภาพสักเพียงไหน ปีติ ๕ อย่างเกิด

ขึ้นแผ่ไปทั่วเรือนร่างอย่างฉับพลัน