กตัญญู กรุณา และมุทิตาบารมี เคยมีกล่าวในพระไตรปิฏกไหม

 
suthon
วันที่  27 เม.ย. 2552
หมายเลข  12078
อ่าน  1,806

ไม่ทราบว่าคุณธรรมเหล่านี้เป็นบารมีอย่างหนึ่งในการเป็นพระพุทธเจ้าไหม เพราะ

ผมจำทศชาติชาดก ยังไม่มีชาติไหนที่เด่นในสภาพธรรมที่ตั้งกระทู้นี้เลย เช่น เรื่อง

สุวรรณสาม น่าจะเป็นเรื่องกตัญญูบารมีมากกว่าเมตตาบารมีเสียอีก หรือว่าเมตตาเป็น

คุณสมบัติของผู้มีความกตัญญูอยู่แล้ว คือกตัญญู เป็นสภาพเปลือกนอกที่เราเรียก แต่

จริงๆ คือเมตตาลักษณะหนึ่งนั้นเอง ส่วนกรุณาบารมี หรือ มุทิตาบารมีก็ไม่เคยได้ยิน

มาก่อน จริงๆ แล้วคำว่าบารมีแปลว่าอะไรครับ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
prachern.s
วันที่ 28 เม.ย. 2552

ความดี ความกตัญญู กรุณา มุทิตา ก็อยู่ในบารมี ๑๐ นั่นเอง ไม่พ้นไปจาก

บารมี ๑๐ แต่ท่านไม่ได้แยกออกมาต่างหาก และความดีเหล่านี้ไม่พ้นไปจาก

ทาน ศีล ภาวนา หรือบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ ประการ

ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่

บารมี

บารมี 10 ประการ?

บารมี ๑๐ สำคัญอย่างไร และมีอะไรบ้าง

เนกขัมมบารมี

ทานบารมี

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
paderm
วันที่ 28 เม.ย. 2552

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

กุศลธรรมทุกๆ ประการอันเป็นไปเพื่อออกจากสังสารวัฏฏ์เป็นบารมี ส่วนในพระชาติ

ของพระโพธิสัตว์ไมได้หมายความว่าท่านเจริญบารมีใด บารมีหนึ่ง ท่านก็เจริญกุศล

ทุกๆ ประการ แม้ความกตัญญู แต่ว่าชาตินั้นเด่นในกุศลธรรมประเภทใดครับ ดังเช่น

สุวรรณสาม เป็นเมตตาบารมี แต่ท่านก็มีบารมีและเจริญกุศลธรรมประการอื่นๆ มีความ

กตัญญู เป็นต้น

ส่วนกรุณาที่แสดงไว้ในจริยาปิฎก แสดงไว้ว่าเป็นประธาน เป็นหัวหน้าของบารมี 10

เพราะอาศัยกรุณา ความสงสารที่มีต่อสรรพสัตว์ พระโพธิสัตว์จึงเจริญบารมี 10 เพื่อให้

สัตว์พ้นจากทุกข์ หากไม่มีกรุณาแล้ว ท่านก็จะไม่บำเพ็ญบารมีเพื่อช่วยสัตว์โลกเลย

แต่บารมีจะสำเร็จได้ก็ต้องมีปัญญาไม่ใช่เพียงความกรุณาอย่างเดียว ขออนุโมทนาครับ อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
จิ้งจอกเก้าหาง
วันที่ 29 เม.ย. 2552

เท่าที่ผมรู้ ควรจะยึดหลักข้อนี้ให้มากๆ ครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
hadezz
วันที่ 1 พ.ค. 2552

แต่ก่อนนั้น สุวรรณสามเป็นชาดกที่ดิฉันได้อ่านทีไรจนได้ร้องไห้สงสารสุวรรณสามอย่างจับใจทุกครั้ง สมัยนั้นดิฉันมีอายุแค่ แปดขวบเท่านั้น ท่านสุวรรณสามไม่ได้มีแต่ความกตัญญูแต่เพียงอย่างเดียวอย่างที่ จขกท.กล่าวมา ท่านยังความรักและเมตตาต่อเหล่าฝูงสัตว์น้อยใหญ่ที่อยู่รวมกันอย่างสันติสุขในป่า ท่านได้เลี้ยงดู บิดา มารดาที่ตาบอดทั้งสองท่าน เพียงลำพังอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยเลย แม้ในที่สุดท่านได้ต้องศรจากกบิลยักษ์ ท่านไม่โกรธไม่อาฆาตพยาบาทแต่ประการใด ท่านให้อภัยทานแก่ผู้ที่ทำร้ายท่านได้ สำหรับดิฉันแล้วหรือคนทั่วไปอาจทำได้ยากมาก

ขออนุโมทนาในจิตที่เป็นกุศลทุกท่านค่ะ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ