การเคารพอย่างสูงสุด

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอนจากเทปวิทยุ แผ่นที่ ๒๗ ครั้งที่ ๑๕๗๑ บรรยายโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ณ ตึกสภาการศึกษา มหามกุฏราชวิทยาลัย วันอาทิตย์ที่ ๑๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๙

การนอบน้อมสูงสุด คือ อะไร การเจริญสติปัฏฐาน

เพราะฉะนั้น ในชีวิตจริงๆ ของแต่ละคนแม้ในครั้งกาลสมัยที่พระผู้มีพระภาค ยังไม่ปรินิพพานแม้ก่อนนั้น แม้ในขณะนี้ หรือ แม้ในกาลข้างหน้าแต่ละคน สะสมเหตุปัจจัยมา ทุกๆ ขณะจิตที่จะต้องเป็นไปตามกรรมซึ่ง เลือกไม่ได้เลย อย่างบางท่านท่านมีกิจธุระ ที่ต้องทำอาหารในครัวแต่ ท่านก็บรรลุ เป็นพระอนาคามีบุคคลได้ในขณะที่แกงชนิดหนึ่ง กำลังไหม้ เพราะไฟแรง เพราะฉะนั้น ในขณะที่ไม่ได้ทำกิจในครัว แต่ทำกิจอื่น และก็เป็น "ผู้เคารพ นอบน้อม ต่อธรรม" "ผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม" ด้วยการเจริญสติปัฏฐาน นั่นเป็นการเคารพอย่างสูงสุด

ดอกไม้ ธูปเทียน ก็ยังไม่เป็น การเคารพอย่างสูงสุดเพราะ พระผู้มีพระภาค มิได้ทรงหวังดอกไม้ ธูปเทียน เครื่องสักการะแต่ ทรงบำเพ็ญพระบารมีเพื่อให้สาวกได้ดับกิเลส เช่นเดียวกับพระองค์ แต่ก่อนที่จะดับกิเลสได้ ต้องเป็น "ผู้ที่ละเอียด" ต้องเป็น "ผู้ที่ตรง" และ ต้องเป็น "ผู้ที่รู้จักตัวเอง" ตามความเป็นจริง เช่น ในวันหนึ่งๆ รู้ ว่า เห็นแล้ว คิดนึก เป็น อกุศลรู้ ว่า ได้ยินแล้ว คิดนึก เป็น อกุศลรู้ ว่า ได้กลิ่นแล้ว คิดนึก เป็น อกุศลรู้ ว่า ลิ้มรสแล้ว คิดนึก เป็น อกุศลรู้ ว่า กระทบสัมผัสทางกายแล้ว ก็คิดนึก เป็น อกุศล.หรือ แม้แต่ อยู่เฉยๆ โดย ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่ได้ลิ้มรส และ ไม่ได้กระทบสัมผัสทางกายก็ยัง คิดนึก เป็น อกุศล

ฯลฯ

... ขออนุโมทนา ...