สัปปุริสทาน [ปฐมสัปปุริสสูตร]

[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 488

๗. ปฐมสัปปุริสสูตร

[๑๒๗]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัปปุริสทาน ๘ ประการนี้ ๘ ประการเป็นไฉน คือ ให้ของสะอาด ๑ ให้ของประณีต ๑ ให้ตามกาล ๑ ให้ของสมควร ๑ เลือกให้ ๑ ให้เนืองนิตย์ ๑ เมื่อให้จิตผ่องใส ๑ ให้แล้วดีใจ ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัปปุริสทาน ๘ ประการนี้แล. สัปบุรุษ ย่อมให้ทาน คือ ข้าวและน้ำที่สะอาด ประณีตตามกาล สมควร เนืองนิตย์ ใน ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ผู้เป็นเขตดี บริจาคของ มากแล้วก็ไม่รู้สึกเสียดายทาน ผู้มีปัญญาเห็นแจ้ง ย่อมสรรเสริญทานที่สัปบุรุษให้แล้วอย่างนี้ เมธาวีบัณฑิตผู้มีศรัทธา มีใจอันสละแล้ว บริจาค ทานอย่างนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงโลกอันไม่มีความเบียดเบียน เป็นสุข.

จบ สัปปุริสสูตรที่ ๗

อรรถกถาสัปปุริสทานสูตรที่ ๗

สัปปุริสทานสูตรนี้ ๗ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้

บทว่า สุจึ ได้แก่ ให้ของที่สะอาด คือ ที่บริสุทธิ์ สดใส

บทว่า ปณีตํ ได้แก่ สมบูรณ์ดี

บทว่า กาเลน ได้แก่ สมควรแก่การประกอบขวนขวาย

บทว่า กปฺปิยํ ได้แก่ ให้แต่ของที่เป็นกัปปิยะ

บทว่า วิเจยฺย เทติ ความว่า เลือกปฏิคคาหก หรือทานโดยตั้งใจให้อย่างนี้ว่า ทานที่ให้แล้วแก่ผู้นี้ จักมีผลมาก ที่ให้แก่ผู้นี้ ไม่มีผลมาก ดังนี้แล้วให้

จบ อรรถกถาปฐมสัปปุริสทานสูตรที่ ๗