คนที่เป็นที่รักมีหรือเปล่า
สนทนาพื้นฐานพระอภิธรรม ที่มูลนิธิฯ
วันอาทิตย์ที่ ๒๒ มี.ค. ๒๕๕๒
อ.จ. อารมณ์ดับแล้ว ไปสะสมไว้ที่ไหนค่ะ
จง ก็ที่ศึกษา จิตดับไปก็จริง แต่สะสมที่ชวนวิถีใช่ไหมค่ะ
อ.จ. ก็..ต้องฟังให้ละเอียด สะสมเมื่อไร สะสมอะไร ชาติก่อนใครเป็นที่รักของคุณจงนภาบ้าง
จง ไม่ทราบหรอกค่ะ....
อ.จ. แต่โลภะมีเยอะเลย.....เพราะฉะนั้น เหมือนชาติก่อน เจาะจงเฉพาะบางบุคคลเป็นที่รัก แต่ความจริง คนที่เป็นที่รัก มีหรือเปล่า แต่มีโลภะซึ่งติดข้อง ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร หมดแล้ว ไม่เห็นแล้ว จากกันไปจริงๆ จากโลกนั้น มาสู่โลกนี้ มีความติดข้องไหมค่ะ? ก็ต้องมี ทำไมไม่เป็นอันเก่าที่เคยติดข้องกับคนโน้น..คนนี้.. ทำไมมาติดข้องใหม่
จง ก็หมดสิ้นไป จากภพโน้น มาสู่อีกภพหนึ่ง
อ.จ. เพราะว่าความติดข้องยังมีและสะสมไว้ เพราะฉะนั้นไม่มีทางที่จะหมดความติดข้อง คิดว่าติดข้องในชาติก่อนมากนะค่ะ บางคนก็อาจจะร้องไห้เสียใจนาน... หลายคนก็เป็นอย่างนั้น ชาติก่อน พอถึงชาตินี้ อีกแล้ว ก็ไม่พ้น จาก...อีกแล้ว ! ตราบใดที่ยังมีความติดข้อง มีปัจจัยที่จะให้ติดข้อง เกิดที่ไหนก็ติดข้องที่นั่น โดยไม่เลือกบุคคล หรือ วัตถุใดๆ ทั้งสิ้น เพราะสะสมอะไร ก็ต้องสะสมอกุศล ความติดข้องและกุศล...
บุคคลอันเป็นที่รัก….มีทั้งบุคคลที่เป็น ญาติ เป็นเพื่อนความรักบุคคลที่เป็นญาติเป็นเพื่อนกับความรักระหว่างชายหญิงมีความแตกต่าง ความรักระหว่างชายหญิงมักเป็นไปในรูปเสียง กลิ่นรส สัมผัสมากกว่าความรักชนิดอื่นจึงมีความรุนแรงมีอิธิพลกระทบต่อความสุขและความทุกข์ทั้งที่จริงๆ แล้วความรักเป็น กิเลสที่ติดข้องเท่านั้นบุคคล อันเป็นที่รัก...มีจริงหรือ.จากข้อความที่ตั้งกระทู้ไม่มีบุคคลอันเป็นที่รักอันแท้จริงเป็นแค่ความติดข้องและยึดถือจึงเลือกว่าคนนั้นเป็นที่รักตราบใดที่ยังติดข้องตราบนั้นก็ยัง คิดว่าบุคคลนั้นเป็นที่รัก
และไม่อาจละได้ถ้ายังไม่รู้จักความติดข้อง ก็จะไม่เห็นโทษและภัย แล้วเป็นไปได้ไหมที่จะไม่มี....คงยาก (เพราะสะสมมานาน) แล้วจะรักอย่างไร.....รักแบบมีปัญญาที่รู้ ดีกว่า ไม่มีปัญญาเพราะไม่รู้.และรักที่ไม่ติดข้องคือ เมตตา บุคคลไม่พึง กระทำสัตว์หรือสังขารให้เป็นที่รัก เพราะความพราก จากสัตว์และสังขารอันเป็นที่รัก เป็นการต่ำทราม กิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งหลาย ของเหล่าบุคคลผู้ไม่มี อารมณ์อันเป็นที่รักและไม่เป็นที่รัก ย่อมไม่มี เป็นข้อความจากพระไตรปิฏก เชิญคลิกอ่านได้โดยตรง.....
