เป็นบารมี...แน่นะ ??
สนทนาพื้นฐานพระอภิธรรม ที่มูลนิธิฯ
วันอาทิตย์ที่ ๒๕ ม.ค. ๒๕๕๒
นิรันด์ เวลา..ที่ผู้ฟังทำกุศล เขาก็จะถามว่า ทำอย่างนี้จะเป็นบารมีไหม ทำทานจะเป็นบารมี หรือทำทานแล้ว จะเป็นบารมีชนิดใด ทำยังไงจึงจะได้เป็นบารมีชนิดต่างๆ ท่าน อ.จ. ก็บอกว่า ไม่ต้องคิดถึงชื่อ บารมีได้ไหม จะมีประโยชน์อะไรที่จะคิดถึง ชื่อบารมีอย่างนั้น ขณะนั้น คือการขัดเกลากิเลส แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
อ.จ. จริงๆ ..แล้วการฟังธรรม เพื่อละความไม่รู้ เห็นไหมค่ะ อกุศลทั้งหมดมาจากความไม่รู้ เพราะว่าถ้ามีความรู้ ก็เท่ากับเป็นการละความไม่รู้และอกุศลอื่นๆ ซึ่งเกิดเพราะความไม่รู้ด้วย นี่คือไม่จำเป็นต้องพูดอย่างนี้ แต่ความเป็นจริงก็เป็นอย่างนี้ ความรู้เกิดขึ้นก็ละความไม่รู้ ซึ่งเป็นมูลเหตุของอกุศลทั้งหลาย เพราะฉะนั้นจะเป็นบารมีไหม?
นิรันด์ เป็นครับ
อ.จ. ถ้า..เข้าใจแล้ว กุศลใดๆ เกิดก็เพื่อละอกุศล เพราะฉะนั้นการที่จะบรรลุถึงฝั่ง คือ " บารมี " พูดเป็นคำ ซึ่งเราอาจจะได้ยินว่าบารมี แล้วก็สนใจ ว่าคืออะไร แต่คำง่ายๆ ก็คือ เพื่อดับอกุศลไม่ให้มีอกุศล ก็เข้าใจชัดเจนดี ใช่ไหมค่ะ ฟังธรรมเพื่อเข้าใจธรรม เพื่อถึงการดับอกุศลไม่ให้เกิดอีกเลย เพราะว่าการที่จะเข้าใจธรรมจนกระทั่งดับอกุศลได้ คือบารมี
กุศล..ทั้งหลายที่เริ่มเกิดขึ้น เพราะเข้าใจธรรม ขณะนั้นไม่เป็นอกุศล แล้วทำให้กุศลนั้นเจริญ แล้วทำให้อกุศลลดน้อยลง จนกระทั่งไม่เหลือเลย เพราะฉะนั้นกุศลนั้นๆ ก็เป็นบารมี ซึ่งสามารถทำให้ดับอกุศลได้ ถ้าอย่างนั้นจะถามว่า กำลังฟังธรรมขณะนี้ เป็นบารมีหรือเปล่า?
นิรันด์ เป็นแน่นอนครับ...
อ.จ. เป็น..แล้วใช่ไหมค่ะ ต้องถามอีกไหมค่ะ ถ้าสมมติว่ามีคนพูดสิ่งที่ไม่พอใจ แล้วก็ไม่โกรธ แต่เมตตาคนที่ไม่รู้ ที่กล่าวคำอย่างนั้น ขณะนั้นเป็นบารมีไหมค่ะ ก็เป็น แล้วจะไปหาบารมีที่ไหนอีก นอกจากชีวิตประจำวัน ซึ่งเปลี่ยนจากความไม่อดทน เป็นความอดทน การที่จะเห็นประโยชน์และมีสัทธา ในการฟังธรรมให้เข้าใจขึ้น ทั้งหมดในชีวิตประจำวัน ทั้งหมดค่อยๆ เป็นบารมี....
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น.
ในชีวิตประจำวัน ทุกท่าน ก็เห็นแต่ละท่าน บางท่าน ก็มีบารมีมาก ความดีมาก กระทำบุญมาก กระทำบุญน้อย ต่างๆ แต่ว่า จะเป็นบารมี หรือไม่เป็นบารมีแล้วแต่ แต่ละบุคคล.
ถ้าเป็นบุคคลที่เพียงทำดีโดยไม่รู้เรื่องของสภาพธรรม ไม่ได้เป็นผู้ที่ฟัง ไม่ได้เข้าใจธรรม ไม่ได้อบรมเจริญสติปัฏฐาน ก็ยังไม่ได้เป็นบารมีเพราะกุศลใดๆ ก็ตาม ที่จะเป็นบารมี นั้น ต้องเป็น " กุศล ที่กระทำไป เพื่อการขัดเกลาอกุศลธรรม ให้ถึง การดับอกุศลธรรม นั้น เป็นสมุจเฉท " และ สำหรับผู้ที่อบรมเจริญสติปัฏฐาน แล้ว ถ้ายังไม่เห็นคุณ ของบารมีทั้ง ๑๐ นี้ ก็ย่อมไม่สามารถ ที่จะดับกิเลสได้ เป็นสมุจเฉท เพราะ ไม่มีกำลัง พอที่จะต้านทานอกุศลธรรม ที่เกิดขึ้นเนืองๆ บ่อยๆ
เพราะฉะนั้น อกุศลธรรม ก็ย่อมมีกำลังมาก เมื่ออกุศลธรรม มีกำลังมาก การที่จะละ การยึดถือสภาพธรรมที่เป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นตัวตนก็ย่อมเป็นไปไม่ได้..
(ขอขอบพระคุณ ท่าน...ผู้เอื้อเฟื้อรูปภาพค่ะ)
ขออนุโมทนา
