พระพุทธเจ้า ๒๔ พระองค์

[เล่มที่ 74] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓- หน้าที่ 27

จากนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแม้อื่นทรงอุบัติขึ้นตามลำดับ มีพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า โกณฑัญญะ เป็นต้นจนถึง พระทศพล พระนามว่า กัสสปเป็นที่สุด ทรงพยากรณ์พระมหาสัตว์ว่า จักเป็นพระพุทธเจ้า เมื่อพระโพธิสัตว์ของพวกเราทรงบำเพ็ญบารมีอยู่นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงอุบัติขึ้น ๒๔ พระองค์ ในกัปป์ที่พระทศพลพระนามว่า ทีปังกร ทรงอุบัติ ได้มีพระพุทธเจ้าอื่นอีก ๓ พระองค์. ในสำนักของพระพุทธเจ้าเหล่านั้น มิได้มีการพยากรณ์พระโพธิสัตว์ เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าเหล่านั้นจึง ไม่ถือเอาในที่นี้ แต่ในอรรถกถาเก่า เพื่อแสดงถึงพระสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย ตั้งแต่กัปป์ ท่านจึงกล่าวคาถานี้ว่า :-

พระตัณหังกร พระเมธังกร พระสรณังกร พระทีปังกร ผู้เป็นพระสัมพุทธเจ้า และพระ โกณฑัญญะ ผู้สูงสุดกว่าสัตว์สองเท้า พระมังคละ พระสุมนะ พระเรวตะ พระโสภิตะ ผู้เป็นมุนี พระอโนมทัสสี พระปทุม พระนารทะ พระปทุมุตตระ พระสุเมธะ ผู้เกิดดีแล้ว พระปิยทัสสี ผู้มียศใหญ่ พระอัตถทัสสี พระธรรมทัสสี พระสิทธัตถะ ผู้เป็นนายกของโลก พระติสสะ พระผุสสะ ผู้เป็นพระสัมพุทธเจ้า พระวิปัสสี พระสิขี พระเวสสภู พระกกุสันธะ พระโกนาคมนะ พระกัสสปะ ผู้เป็นนายก ท่านเหล่านี้ได้ เป็นพระสัมพุทธเจ้า ปราศจากราคะ ตั้งมั่นแล้ว มีรัศมี ๑๐๐ บรรเทาความมืดใหญ่ รุ่งเรืองดุจกองไฟ พระสัมพุทธเจ้าเหล่านั้น พร้อมด้วยสาวกทั้งหลาย ได้นิพพานแล้ว