เกิดแล้ว ... เป็นคน
ความได้อัตภาพเป็นมนุษย์ เป็นการยาก
ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย เป็นอยู่ยาก
การฟังพระสัทธรรม เป็นของยาก
การอุบัติขึ้นแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นการยาก
ในความยากทั้ง ๔ ประการ ก็ได้เกือบครบ ในอัตภาพของการเกิดเป็นมนุษย์
ทางตา ... ก็ได้เห็นสิ่งที่ประเสริฐยิ่ง คือ พระบรมสารีริกธาตุที่คยา และสารนาท
ทางหู ... ก็ได้สดับพระธรรมจากการบรรยายด้วยที่ถูกตรงตามพระไตรปิฏก ด้วยเสียงที่ไพเราะของท่านอาจารย์
ทางกาย ... คือ ได้กราบสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่ง และถวายอามิสสบูชาด้วย ดอกไม้และของหอม ปฏิบัติบูชาด้วยการสนทนาธรรม ณ สถานที่ ทั้ง ๔ แห่ง
ส่วนทางทวารอื่น ก็เป็นไปตามเหตุ ตามปัจจัยอันควรได้รับ
กาลเวลาก็ล่วงไป โอกาสที่จะอยู่ในโลกปัจจุบัน ก็สั้นลงทุกขณะ จวนเวลาที่จักได้เกิดใหม่ ซึ่งอาจจักเกิดเป็นเดรัจฉานพันธุ์ใด พันธุ์หนึ่ง ก็มิอาจ จักคาดเดา แม้จะยังเป็นตัวตน เป็นเรา ยังไม่เห็นเป็นธรรมะ
แต่กระไรชาตินี้ก็มิเสียชาติที่ได้ ... เกิดแล้ว ... เป็นคน
ความยากทั้ง ๔ ประการ ก็ได้เกือบครบ แต่ถ้ายังไม่บรรลุเป็นพระอริยบุคคล
พระพุทธองค์ก็ตรัสเรียกว่า โมฆะบุรุษ เพราะว่างจากอริยะคุณครับ ขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นเรื่องยาก การเกิดมาเป็นมนุษย์ ต้องเป็นผลของกุศล-กรรม เป็นผลของกรรมดี เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ชีวิตของแต่ละบุคคลย่อมจะมีทั้งสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ขึ้นๆ ลงๆ ตามเหตุตามปัจจัย แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้และทรงแสดงนั้น บุคคลใด ที่มีโอกาสได้ฟัง ได้ศึกษาเพิ่มพูนความเข้าใจถูก เห็นถูกไปตามลำดับ กล่าวได้ว่า ชีวิตของบุคคลนั้น ในชาตินั้นไม่สูญเปล่าอย่างแน่นอน ถึงแม้จะยังไม่ได้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมบรรลุถึงความเป็นพระอริยบุคคลก็ตาม ความเข้าใจถูก เห็นถูกนี้ ก็ไม่หายไปไหน บุคคลผู้ที่ได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ ล้วนเป็นผู้ได้สะสมการฟังพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก มาก่อนแล้วเป็นระยะเวลาอันยาวนานนับไม่ถ้วน ทั้งนั้น ข้อที่น่าพิจารณาอย่างยิ่งนั้นก็คือ ชีวิตในภพนี้ ชาตินี้ จะเหลืออีกเท่าใด ไม่มีใครสามารถทราบล่วงหน้าได้ แต่ที่แน่ๆ เหลือเวลาไม่มากจริงๆ ที่จะทำให้ตัวเองได้เข้าใจพระธรรม เพิ่มขึ้น ดังนั้น จึงไม่ควรประมาทในเวลา และไม่ควรประมาทในอกุศล แต่ละบุคคลสามารถที่จะดำเนินชีวิตที่ยังเหลืออยู่นี้ ให้เป็นไปกับด้วยประโยชน์ได้ โดยมีพระธรรม เป็นที่พึ่ง ครับ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
การเกิดเป็นมนุษย์..เป็นสิ่งที่ยากการจุติจากมนุษย์เป็นสัตว์เดรัชฉาน เปรต อสุรกาย ง่ายกว่าการเกิดแป็นมนุษย์.จริงหรือ..?
มนุษย์เกิดด้วยผลของกุศลกรรม...สัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย เกิดด้วยผลของอกุศลกรรมในขณะที่อกุศลเกิด..ชื่อว่าประมาท...ในชิวิตประจำวันอกุศลมากกว่ากุศลหากประมาท.....โอกาสที่ปฏิสนธิด้วยอกุศลกรรมจึงมีมาก...จึงไม่ควรประมาทแม้อกุศลเล็กๆ น้อยๆ มิเช่นนั้น...โอกาสเกิดเป็นเดรัจฉานพันธุ์ใด พันธุ์หนึ่ง ...ก็เป็นไปได้ข้อความจากพระไตรปิฏกกล่าวว่า.....
สัตว์ที่จุติจากมนุษย์กลับมาเกิดในมนุษย์ มีเป็นส่วนน้อย สัตว์ที่จุติจากมนุษย์ไปเกิดในนรก เกิดในกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน เกิดในปิตติวิสัย มากกว่าโดยแท้ เชิญคลิกอ่าน..
สัตว์ที่เกิดในมัชฌิมชนบทมีน้อย ขออนุโมทนาคะ
ความได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นของยาก ดังนั้น ได้ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็เป็นของยาก เมื่อได้แล้วก็จะเห็นได้กลิ่น ฯลฯ เพราะฉะนั้นการเห็นได้กลิ่น ฯลฯ ก็เลยเป็นของยาก เมื่อได้มาแล้วและหนทางก็ยังอีกไกล ทำไมไม่ยินดีกับการได้เห็นได้กลิ่น ฯลฯ ที่วิจิตรพิสดารน่าดูน่าเห็นน่าลองน่าชิมมากมาย ใช้ได้สองอย่างนะ ครับ จะอย่างไหนดีศึกษาธรรม หรือติดข้อง ศึกษาก็ยากหน่อย ติดข้องง่ายมากเพราะชำนาญอยู่แล้ว ครับ ป.ล. มารชวนไห้เขียนนะ มารเขาจะให้ทุกอย่างจะเอาอะไรไห้หมดจะทำอะไรให้หมดตามใจทุกอย่าง เพื่อจะได้เราเป็นบริวาร คงไม่เชื่อเขานะ ครับ
ความยากทั้ง ๔ ประการ ก็ได้เกือบครบ แต่ถ้ายังไม่บรรลุเป็นพระอริยบุคคล
พระพุทธองค์ก็ตรัสเรียกว่า โมฆะบุรุษ เพราะว่างจากอริยะคุณครับ ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาครับ
สิ่งซึ่งเป็นสาระสำคัญที่ได้......เกิดแล้ว...เป็นคน ก็คือ
การได้เข้าใจพระธรรม
ขออนุโมทนาค่ะ
การฟังพระสัทธรรม เป็นของยาก
การอุบัติขึ้นแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นการยาก
ขออนุโมทนาค่ะ
อนุโมทนาค่ะ
............
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑
เชิญคลิกได้ที่
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 454 การที่พระตถาคตเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ๑ การได้กำเนิดเป็นมนุษย์ ๑ การ
แสดงสัทธรรม ๑ ที่จะพร้อมกันเข้าได้ หาได้ยากในโลก ชนผู้ใคร่ประโยชน์ จึง
ควรพยายามในกาลดังกล่าวมานั้น ที่ตนพอจะรู้จะเข้าใจสัทธรรมได้ ขณะอย่าล่วง
เลยท่านทั้งหลายไปเสีย เพราะบุคคลที่ปล่อยเวลาให้ล่วงไปพากันยัดเยียดในนรก
ก็ย่อมเศร้าโศก หากเขาจะไม่สำเร็จอริยมรรค อันเป็นธรรมตรงต่อสัทธรรมในโลกนี้
ได้เขาผู้มีประโยชน์อันล่วงเสียแล้ว จักเดือดร้อนสิ้นกาลนาน
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
