การเกิดดับของรูป
ขออนุญาตเรียนถามเรื่องรูปครับว่า
การเกิดดับของรูปเท่ากับการเกิดดับของจิต ๑๗ ขณะ นั้น
หมายเฉพาะรูปที่เป็นอารมณ์ของจิตเท่านั้น ใช่หรือไม่ครับ
หากเป็นรูปธรรมทั่วไปๆ เช่น พื้นดิน ภูเขา สภาพการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ก็เป็นไปตามเหตุปัจจัยของธรรมชาติ และเหตุของรูปที่เกิดจาก กรรม จิต อุตุ และอาหาร ซึ่งอายุ หรือ กาล ของรูปธรรมนั้นๆ ไม่ได้นำเรื่องอายุของจิตมาเปรียบเทียบ เพราะไม่ปรากฏในโลก (แห่งจิต) แต่เป็นเพียงสมมติบัญญัตเท่านั้น
จะเป็นการเข้าใจที่ถูกต้องหรือไม่ครับ
ขอบพระคุณอาจารย์ประเชิญครับ
ผมขออนุญาตทานความเข้าใจอีกครั้งนะครับ
ยกตัวอย่างเช่น มหาภูตรูป ๔ ในหิน จะเกิดดับอยู่โดยตลอด แต่หินนั้นยังคงมีอยู่ ตราบเท่าที่ปัจจัยที่ทำให้มหาภูตรูปของหินยังคงเกิดและดับต่อเนื่องกันไป
ดังนั้น หิน (ตามสมมติบัญญัติ) ประกอบด้วยมหาภูตรูป ๔ ที่เกิดดับสลับกันอยู่ตลอดเวลา โดยมหาภูตรูปแต่ละรูปเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปเพียง ๑๗ ขณะจิต เท่านั้น
จะตรงตามที่อาจารย์ประเชิญกรุณาอธิบายหรือไม่ครับ
ถูกต้องครับ รูปจะเกิดที่ไหนก็มีอายุเท่ากับอายุของจิต ๑๗ ขณะ
ไม่ได้เอาอายุของของจิตมาเปรียบเทียบเสียทีเดียว
แต่เป็นเพราะในภูมิที่มีขันธ์ 5 จิตเกิดต้องอาศัยรูป
เช่นในการเกิดจักขุวิญญาณตลอดวิถึจิต
เมื่อรูปารมณ์เกิดขึ้นกระทบกับจักขุประสาท
จะมีจิตเกิดดับเป็น 17 ขณะ รูปทั้งสองจึงดับ เรียกกันว่าอายุของรูป
แต่การเกิดดับนั้นรวดเร็ว เล็กละเอียด
ไม่สามารถรู้ได้ด้วยความเป็นเรา
