เป็นคนตรง จริงหรือ?
ใครๆ ก็มักกล่าวลักษณะของเราว่า เป็นคนตรง แต่เมื่อดูลักษณะของจิตที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์ต่างๆ ก็ชักไม่แน่ใจว่า เราเป็นคนตรง จริงหรือ? อย่างเช่น เหตุการณ์อย่างเดียวกัน แต่บางครั้งก็คิดให้เป็นประโยชน์แก่ตัวเองบางครั้งก็เป็นผลร้ายแก่คนอื่น เรามีอาชีพในการสอนหนังสือมากว่า ๓๐ ปี จึงมีลูกศิษย์มากมาย บางครั้งมีลูกศิษย์ทักทาย เคารพ นบไหว้ ก็ดีใจคิดว่า เราคงจะเป็นอาจารย์ที่ดี สอนเก่ง มีเมตตาลูกศิษย์จึงเคารพนับถือ ทำไมไม่คิดว่า เด็กคนนี้มีกุศลจิต รู้จักทักทายครูบาอาจารย์บางครั้งลูกศิษย์เดินสวน สบตากัน ก็ทำเป็นไม่เห็น ไม่ทักทาย ก็คิดว่า เด็กคนนี้ไม่ดีเลย ไม่มีสัมมาคารวะ ไม่รู้จักครูบาอาจารย์ ทำไมไม่คิดว่า เขาคงไม่เคารพนับถือเราเพราะเราไม่ดีบ้างละ
เรื่องเล็กๆ อย่างนี้ ก็ไม่ตรงเสียแล้ว แล้วจะคิดว่า ตัวเองเป็นคนตรงไปตรงมาได้อย่างไร
อ่านกระทู้แล้วมีความคิดว่า ตัวมานะทีสำคัญตนนี้ร้ายนัก ละได้ด้วยอรหันต์ เมื่อละได้ยากก็ต้องมีอยู่กันทุกคน ลองคิดดูชิว่าถ้ามานะไม่เกิด ลูกศิษย์จะทักทายหรือไม่ทักทายก็เป็นเรื่องของเขา ไม่เดือดร้อนมาคิดว่าคนนี้ดีคนนี้ไม่ดี การเป็นคนตรงก็ง่ายเมื่อไม่ได้คิด ไม่คิด ตรงหรือไม่ตรงก็ไม่เกิด ท่านว่ามีแต่ธรรมที่เกิดเป็นจุดประสงค์ของการศึกษา ครับ
ความจริง ทุกอย่างที่ตรงจะสั้นกว่า ความคด ความงอ แต่การจะทำอะไรให้ตรงนี้ดูเหมือนจะยากจริงๆ เช่น ดัดลูกศรให้ตรง หรือ ขีดเส้นให้ตรง เป็นต้น แต่ที่ยากที่สุด คือ การตั้งจิตไว้ตรง หรือ การที่เป็นผู้ตรง นั้น ช่างยากเสียจริง
อนุโมทนาค่ะ
นานๆ จึงจะพบเห็นสักที..
ไม่ได้มีใครถามท่านก็กล้ากล่าวถึงความไม่ดีของตน คงไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อถูกถาม
ถ้าถูกถามจะต้องไม่อ้อมค้อมไม่หลบเลี่ยง กล้าสู้กับความจริง
และแม้ไม่มีใครถามก็คงบอกกล่าวความดีของผู้อื่น คงไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อถูกถาม
ถ้าถูกถามจะต้องไม่อ้อมค้อมคงสรรเสริญความดีคนอื่นอย่างกว้างขวาง
และถ้าใครจะมาถามก็ไม่ยอมเปิดเผยความดีของตน คงไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อถูกถาม
แต่ถ้าถูกถามก็จะไม่โอ้อวดความดีของตน คงกล่าวเพียงย่อๆ พอสมควร
และถ้ามีใครมาถามก็ไม่ยอมเปิดเผยความไม่ดีของผู้อื่น คงไม่ต้องกล่าวถึงเมื่อถูกถาม
แต่ถ้าถูกถามก็ไม่บอกขยายความตามตรง แต่ก็จะกล่าวอย่างโดยย่อ และระมัดระวัง
แต่..มีคนอีกพวก........
ไม่มีใครถามอะไรก็เที่ยวเอาความไม่ดีของผู้อื่นไปพูด ยิ่งถ้ามีคนมาถามก็ยิ่งขยายความ
กล่าวให้ใหญ่โต ทั้งจริงและเท็จ ส่วนความไม่ดีของตนนั้น เก็บไว้อย่างลับสุดยอด
ไม่เคยคิดจะให้ใครรู้ แต่ครั้นเมื่อถูกถามก็อ้อมค้อมบ่ายเบี่ยง ไม่ยอมรับโดยง่าย ส่วน
ความดีของตนนั้น ไม่มีใครถามก็เที่ยวไปป่าวประกาศ ยิ่งถ้ามีคนถามก็ป่าวร้องโอ้อวด
ความดีของตนให้ใหญ่โตเกินจริง ส่วนความดีของคนอื่น ยากที่จะกล่าวสรรเสริญใคร
ถึงจะกล่าวก็อ้อมค้อม ไม่ยอมกล่าวโดยง่าย
การเป็นสัตบุรุษ เป็นได้ยาก
การอบรมขั้นการฟังยังไม่สามารถตัดกิเลสได้ แต่ได้เป็นสัตบุรุษแม้ชั่วคราว
ก็มีค่าควรสรรเสริญ
เป็นคนตรงจริงหรือ? บางทีกิจของจิตต้องไปทำ
หน้าที่ ลับ ลวง พราง เป็นคนตรงจริงหรือ?
ไม่จริงเลย แต่สำหรับท่านอาจารย์ สุจินต์
บริหารวนเขตต์ ผมเป็นเด็กที่จริงใจเสมอต้น
เสมอปลาย ท่านว่ายังไงก็ยังงั้น ท่านสั่งยังไงก็
ยังงั้น เพราะว่าท่านสอนให้เป็นเด็กดี ขอ
กราบอนุโมทนาทุกท่าน
อย่างไรที่เรียกว่า..คนตรง
เชิญคลิกอ่าน.ผู้ศึกษาธรรมะต้องเป็นคนตรง เป็นคนตรง..ง่ายหรือยาก....?..คะ
ในขณะที่เป็นคนตรงเป็นกุศลมีตัตตรมัชฌัตตาเจตสิกเกิดร่วมด้วย
อนัตตา กับ ปัญญา ดีกว่า และ แล้วแต่สติปัฏฐาน ขอกราบอนุโมทนา
คล้ายจะตรง แต่ไม่ตรงค่ะ
แม้มีคนมาชื่นชม
(ก็แอบพองฟูด้วยความเป็นเรา)
หากแต่จะสลดใจ+ละอาย
ก็เป็นบางขณะ
เมื่ออกุศลเกิด ก็ไม่ละอายอีก (ไม่เข็ด)
ยังเป็นผู้มีมายา
แม้ไม่มีใครรู้
ตนเองก็รู้ได้ด้วยตนเอง
อนุโมทนาค่ะ